Zadanie jest dość trudne jak dla mnie, dlatego, że uwielbiałem wszystkich z tej bajki. Wesoły miś o małym rozumku, rozbrykany tygrys, bojący się wszystkiego prosiaczek oraz ..Maleństwo. Właściwie z nim utożsamiałem się najbardziej. Szczęśliwe dziecko, które nie boi się problemów, ponieważ ich nie rozumie. Odwaga, siła, a zarazem radość i wielka miłość dziecka do mamy. Tak w skrócie można opisać Maleństwo. Do tego jeszcze dochodzą przyjaciele chętni do zabaw i pomocy. W podobny sposób wspominam swoje dzieciństwo – kochająca rodzina, przyjaciele z którymi biegało się na podwórku, bądź bawiło klockami w domu. Odwagi również mi nie brakowało co akurat nie zawsze kończyło się happy endem. I choć nie jestem kangurek, ani nie mieszkam w Stumilowym lesie to i tak czuje się w duchu takim Maleństwem…

Zadanie jest dość trudne jak dla mnie, dlatego, że uwielbiałem wszystkich z tej bajki. Wesoły miś o małym rozumku, rozbrykany tygrys, bojący się wszystkiego prosiaczek oraz ..Maleństwo. Właściwie z nim utożsamiałem się najbardziej. Szczęśliwe dziecko, które nie boi się problemów, ponieważ ich nie rozumie. Odwaga, siła, a zarazem radość i wielka miłość dziecka do mamy. Tak w...

Nauczony doświadczeniem życia jestem Kłapouchy.Powód?Ooo.Jest ich wiele.Zawsze odpada mi ogon w najmniej odpowiednich momentach(wypowiadane słowa).Inni jedzą miodek a dla mnie zostaje oset.Przyzwyczaiłem się.Nawet smakuje.Boję się ZMIAN, bo wiem, że nie przyniosą nic dobrego.Brykanie?Nie dla mnie.Coś sobie złamię.Strach jak u Prosiaczka?A po co?Przeminie.....Jak wszystko....

Nauczony doświadczeniem życia jestem Kłapouchy.Powód?Ooo.Jest ich wiele.Zawsze odpada mi ogon w najmniej odpowiednich momentach(wypowiadane słowa).Inni jedzą miodek a dla mnie zostaje oset.Przyzwyczaiłem się.Nawet smakuje.Boję się ZMIAN, bo wiem, że nie przyniosą nic dobrego.Brykanie?Nie dla mnie.Coś sobie złamię.Strach jak u Prosiaczka?A po co?Przeminie.....Jak wszystko....

Prawda jest taka, że jako dziecko nigdy nie podzielałam fascynacji Kubusiem Puchatkiem. Wszystkie postaci wydawały mi się gapowate, nudne i przesłodzone. Przepraszam, wszystkich fanów, ale ta bajka kojarzyła mi się ze zlotem życiowych fajtłapów. Jedynym szacunkiem darzyłam Tygryska. Robił zamieszanie, był radosny i wprowadzał "życie" w tą monotonię. Wychodzi na to, że pozostałam mu niezwykle wierna - mój mąż jest najlepszym Tygryskiem na świecie.

Prawda jest taka, że jako dziecko nigdy nie podzielałam fascynacji Kubusiem Puchatkiem. Wszystkie postaci wydawały mi się gapowate, nudne i przesłodzone. Przepraszam, wszystkich fanów, ale ta bajka kojarzyła mi się ze zlotem życiowych fajtłapów. Jedynym szacunkiem darzyłam Tygryska. Robił zamieszanie, był radosny i wprowadzał "życie" w tą monotonię. Wychodzi na to, że...

No cóż w obecnej chwili muszę być mądra sową, mój mały szkrab zadaje tyle pytań na które ją mama muszę znać odpowiedź tu i teraz.

No cóż w obecnej chwili muszę być mądra sową, mój mały szkrab zadaje tyle pytań na które ją mama muszę znać odpowiedź tu i teraz.

Trudno mi to określić z kim się utożsamiam....
Najbardziej w wieku dzieciaka utożsamiałem się z tygryskiem, ponieważ skakałem po całym domu, biegałem, energia mnie rozpierała(dziś dziwię się dlaczego rodzice mnie nie wyrzucili).
W wieku nastoletnim byłem trochę prosiaczkiem, trochę kłapouchym,ponieważ bałem się ludzi, bałem się porozmawiać i byłem dość smutny (z różnych powodów, najczęściej z powodu presji grupy).
Teraz myślę, że na starość staje się taką mądrą sową jak wszyscy...

Trudno mi to określić z kim się utożsamiam....
Najbardziej w wieku dzieciaka utożsamiałem się z tygryskiem, ponieważ skakałem po całym domu, biegałem, energia mnie rozpierała(dziś dziwię się dlaczego rodzice mnie nie wyrzucili).
W wieku nastoletnim byłem trochę prosiaczkiem, trochę kłapouchym,ponieważ bałem się ludzi, bałem się porozmawiać i byłem dość smutny (z różnych...

Zdecydowanie utożsamiałam się z Tygryskiem od momentu, kiedy zapoznałam się z historią Kubusia Puchatka i Jego przyjaciół. Tygrysek zawsze był wesoły, pojawiał się niespodziewanie i dużo wokół niego się działo. Każdemu starał się poprawić humor tym, że się do niego uśmiechał. Ja będąc dzieckiem o każdym powodzie do smutku zapominałam w mig, więc wszyscy widywali mnie tylko uśmiechniętą. Nie wiem, czy można o mnie było powiedzieć, że pojawiam się tam, gdzie nikt się tego nie spodziewa. Myślę, że spodziewali się mnie wszędzie, bo kiedy tylko było coś do zrobienia, ja chciałam brać w tym udział. Zawsze też, gdy widziałam kogoś smutnego, próbowałam zająć tą osobę czymś fajnym, miłym, śmiesznym, czy ciekawym. Na pewno najbliżej mi do Tygryska :)

Zdecydowanie utożsamiałam się z Tygryskiem od momentu, kiedy zapoznałam się z historią Kubusia Puchatka i Jego przyjaciół. Tygrysek zawsze był wesoły, pojawiał się niespodziewanie i dużo wokół niego się działo. Każdemu starał się poprawić humor tym, że się do niego uśmiechał. Ja będąc dzieckiem o każdym powodzie do smutku zapominałam w mig, więc wszyscy widywali mnie tylko...

Myślę, że każda z postaci reprezentuje jakiś określony zestaw cech. Na dodatek nie da się tego uprościć do tego stopnia, żeby powiedzieć: "Jestem zupełnie jak Prosiaczek!". Ja na przykład jestem mieszanką wszystkiego. Dostrzegam u siebie zespół zachowań kompulsywno - obsesyjnych - jak u Kubusia na punkcie miodu, tak u mnie na punkcie czekolady. Czasem popadam w panikę jak Prosiaczek i chciałabym się schować za kimś jak Maleństwo za własną Matką Kangurzycą. Ale na szczęście chyba więcej jest jeszcze we mnie Tygrysiej radości. Co nie zmienia faktu, że nie zawsze tak było. Ludzie, których spotkałam w życiu wyleczyli mnie z nadmiernego pesymizmu Kłapouchego - do tego stopnia, że pozostała mi jedynie jego powolność a i to tylko od czasu do czasu. Chciałabym być mądrą Sową - póki co stwarzam pozory nosząc okulary. Z Królika mam chyba tylko duże zęby. Choć jakby się dłużej nad tym zastanowić widzę tu pewne zalążki narcyzmu... Zaraz się okaże, że najmniej we mnie pierwiastka ludzkiego, bo nie dostrzegam w sobie nic z Krzysia...

Myślę, że każda z postaci reprezentuje jakiś określony zestaw cech. Na dodatek nie da się tego uprościć do tego stopnia, żeby powiedzieć: "Jestem zupełnie jak Prosiaczek!". Ja na przykład jestem mieszanką wszystkiego. Dostrzegam u siebie zespół zachowań kompulsywno - obsesyjnych - jak u Kubusia na punkcie miodu, tak u mnie na punkcie czekolady. Czasem popadam w panikę jak...

A ja zawsze utożsamiłam się z Prosiaczkiem. Jestem taką "życiową gapą" Wszystkiego się boję. Często boję się nawet spróbować. Panikuję bez powodu. I mimo, że często okazuje się, że strach ma wielkie oczy ja i tak zawsze mam stracha ;)

A ja zawsze utożsamiłam się z Prosiaczkiem. Jestem taką "życiową gapą" Wszystkiego się boję. Często boję się nawet spróbować. Panikuję bez powodu. I mimo, że często okazuje się, że strach ma wielkie oczy ja i tak zawsze mam stracha ;)

Zawsze najbardziej lubiłam postać Tygryska, tak bardzo zwariowanego i nieprzewidywalnego na tle pozostałych postaci. Kiedy skakał na swym ogonku jak sprężynka, ja też chciałam móc wzbijać się tak wysoko, i wołać „Woo-hoo-hoo-hoo!”. Spontaniczność, energia, dobry humor i nieustraszone podejście do przygód to cała ja, a więc to, co Tygrysy lubią najbardziej!

Zawsze najbardziej lubiłam postać Tygryska, tak bardzo zwariowanego i nieprzewidywalnego na tle pozostałych postaci. Kiedy skakał na swym ogonku jak sprężynka, ja też chciałam móc wzbijać się tak wysoko, i wołać „Woo-hoo-hoo-hoo!”. Spontaniczność, energia, dobry humor i nieustraszone podejście do przygód to cała ja, a więc to, co Tygrysy lubią najbardziej!