Życie to scena, teatr. Nigdy nie jest za późno, aby napisać kolejne sceny, akty zagrane pozytywnie na codziennych ujęciach. Zawsze pamiętam, że nie żyję dla siebie. Dzięki temu jestem szczęśliwy, kiedy widzę uśmiech człowieka na ulicy, kiedy mój pies macha ogonem obdarzając mnie wzrokiem. Pamiętam, że każdy kolejny dzień zbliża mnie do końca. Jak każdy chcę zostawić coś po sobie - dobre wspomnienia. Dzięki temu będę żył dłużej.

Życie to scena, teatr. Nigdy nie jest za późno, aby napisać kolejne sceny, akty zagrane pozytywnie na codziennych ujęciach. Zawsze pamiętam, że nie żyję dla siebie. Dzięki temu jestem szczęśliwy, kiedy widzę uśmiech człowieka na ulicy, kiedy mój pies macha ogonem obdarzając mnie wzrokiem. Pamiętam, że każdy kolejny dzień zbliża mnie do końca. Jak każdy chcę zostawić coś...

każdego dnia życie rodzi się na nowo w rzeczywistości i przenośni!

każdego dnia życie rodzi się na nowo w rzeczywistości i przenośni!

Wyobraź sobie, że masz osiemdziesiąt siedem lat, siwe włosy, masę zmarszczek, dłonie pokryte niebieskimi rzekami – żyłami i zaraz masz wydać ostatnie tchnienie. Twoje ciało jest już zmęczone życiem, chce odpocząć, lecz twój umysł znajduje się w tym samym miejscu, co teraz. W głowie masz takie wspomnienia, jakie masz w tej chwili, zrobiłeś tyle, ile udało ci się zrobić do tej pory, a ludziom zdążyłeś tylko tyle powiedzieć, nic więcej. Czy to wystarczające?
Jutro może być futro, pojutrze po futrze, ale na szczęście mamy jeszcze dziś. I dziś nie wiemy i za cholerę nie dowiemy się co nas czeka.
Czy nie jest za późno na szczęście? A czy może być za późno na śmiech, gdy ktoś nas rozśmieszył? Czy może być za późno na film, jeśli dopiero się zaczął? Czy może być za późno na taniec, jeśli gra muzyka?
Czy może być za późno na szczęście, jeśli wciąż żyjemy?
Nigdy nie jest za późno na szczęście, ponieważ to ono jest prawdziwym sensem ludzkiej egzystencji. Kiedyś usiądziemy w fotelu i zrozumiemy, że życie jest już za nami. Nie możemy pozwolić, byśmy zobaczyli we wspomnieniach tylko żal i niewykorzystane szanse. Najwyższa pora, by zacząć się uszczęśliwiać. Jest coraz mniej czasu, lecz jeszcze jakiś jest.

Wyobraź sobie, że masz osiemdziesiąt siedem lat, siwe włosy, masę zmarszczek, dłonie pokryte niebieskimi rzekami – żyłami i zaraz masz wydać ostatnie tchnienie. Twoje ciało jest już zmęczone życiem, chce odpocząć, lecz twój umysł znajduje się w tym samym miejscu, co teraz. W głowie masz takie wspomnienia, jakie masz w tej chwili, zrobiłeś tyle, ile udało ci się zrobić do...

Już kiedyś to cytowałam, ale powtórzę, bo jak ulał pasuje:
"cieszmy się z małych rzeczy, bo wzór na szczęście w nich zapisany jest".
Kierując się tą myślą i grając z Pollyanną w "grę w zadowolenie" sprawimy, że tych powodów, aby być szczęśliwym jest niezliczona ilość=)

Kiedy byłam smutna, niezadowolona, poddenerwowana mama opowiadała mi następującą opowieść:
Pociąg. Trasa Łowicz-Warszawa. Lato. Upał jak ...(nie zacytuję, ale upał bardzo;)) W przedziale siedzi kilkoro ludzi. Jeden z mężczyzn od początku trasy wachluje twarz gazetą i narzeka:
-O matko, jak mi się chce pic. Jeju, jak bardzo chce mi się pić. Nie wytrzymam. Ależ mnie suszy. O rety, jaki jestem spragniony. o jak bardzo chce mi się pić...
Chwila ciszy...po czym znowu
-Jak mi się panicznie chce pić. Jak bardzo chce mi się pić.
W końcu sąsiad mężczyzny nie wytrzymuje i oddaje mu swoją wodę.
Ten spragniony wypija całą. Dziękuje płomiennie...i po chwili
-O jak bardzo chciało mi się pić. Tak bardzo chciało mi się pić. Nigdy aż tak bardzo nie chciało mi się pić...

Morał z tej opowieści jest taki-ten, który szuka dziury w całym, znajdzie ją. Można marudzić i narzekać na wszytko. Ale ten, kto kocha życie będzie umiał w każdej, najdrobniejszej rzeczy znaleźć okruchy szczęścia i dobra.

Już kiedyś to cytowałam, ale powtórzę, bo jak ulał pasuje:
"cieszmy się z małych rzeczy, bo wzór na szczęście w nich zapisany jest".
Kierując się tą myślą i grając z Pollyanną w "grę w zadowolenie" sprawimy, że tych powodów, aby być szczęśliwym jest niezliczona ilość=)

Kiedy byłam smutna, niezadowolona, poddenerwowana mama opowiadała mi następującą opowieść:
Pociąg....

Nie o ucieczkę chodzi. Ucieczka nie ma sensu, gdy głównym źródłem cierpienia jesteśmy my sami. Najbardziej nienawidzę siebie... Gdy sprawiam innym ból, kiedy okazuje się słabym człowiekiem. Jak można uciec od siebie? Od cierpienia, które jest wewnątrz nas?
Nie można uciec. Można jedynie uświadomić sobie, co powoduje ten ból. A potem nauczyć się z nim żyć. Ale żyć NAPRAWDĘ. Uśmiechać się do obcych ludzi, pomimo tego, że Ci najdrożsi naszym sercom tak okrutnie z nami postąpili. Stawiać małe kroki naprzód. Pokonywać siebie - najpierw spróbować drobnych zmian. Może wysłać pocztówkę do kogoś, kto wiele dla nas znaczy? Może powiedzieć ciche NIE, gdy wszyscy milczą? A może po prostu nauczyć się żyć będąc sobą? Chyba w tym tkwi szczęście. W odnalezieniu siebie. We wszystkim.

Nie o ucieczkę chodzi. Ucieczka nie ma sensu, gdy głównym źródłem cierpienia jesteśmy my sami. Najbardziej nienawidzę siebie... Gdy sprawiam innym ból, kiedy okazuje się słabym człowiekiem. Jak można uciec od siebie? Od cierpienia, które jest wewnątrz nas?
Nie można uciec. Można jedynie uświadomić sobie, co powoduje ten ból. A potem nauczyć się z nim żyć. Ale żyć NAPRAWDĘ....

Kiedy jesteś zmęczony wstań i pobiegnij dookoła bloku. Kiedy jesteś głodny zrób sobie coś do zjedzenia, wąchaj ale nie dotykaj! Kiedy jest ci gorąco, nie rozbieraj się a wystaw na moment na słońce.
Po czym zrób to na co masz ochotę - usiądź. zjedz. rozbierz się. TO będą najszczęśliwsze chwile twojego obecnego dnia.
Wtedy zobaczysz jak banalnie prosto jest poczuć się szczęśliwym.
Jutro już jednak nie powtarzaj swoich sadystycznych praktyk. Wiedząc jak łatwo jest złapać chwile szczęścia, od teraz po prostu je ŁAP a nie skupiaj na zmęczeniu, wkurzeniu, głodzie i pragnieniu. Patrz na szczęście a będziesz szczęśliwy

Kiedy jesteś zmęczony wstań i pobiegnij dookoła bloku. Kiedy jesteś głodny zrób sobie coś do zjedzenia, wąchaj ale nie dotykaj! Kiedy jest ci gorąco, nie rozbieraj się a wystaw na moment na słońce.
Po czym zrób to na co masz ochotę - usiądź. zjedz. rozbierz się. TO będą najszczęśliwsze chwile twojego obecnego dnia.
Wtedy zobaczysz jak banalnie prosto jest poczuć się...

Każdy dzień to szansa na zmianę. Życie każdego człowieka to historia którą on sam pisze. Tak jak na kartkach książki z czasem pojawiają się plamy tak i w naszym życiu złe wybory, których dokonaliśmy szpecą naszą historię. Są też takie które uczą. To one powinny dawać siłę do zmian. Nigdy nie jest za późno na zmiany. Dlaczego nasze życie ma być serią niepowodzeń lub negatywnych uczuć plamiących życiorys. Wymagajmy od siebie. Mamy wolną wolę i to od nas zależy jak będzie wyglądało nasze życie. Czas na znalezienie w sobie pozytywnych cech, umiejętności które pomogą Ci zrozumieć, że życie pomimo plam w większości jest czystą kartą którą możesz pomalować na jaki kolor chcesz i zapisać na niej emocje, doświadczenie życia. Życie to nie wyścig. Możesz uczynić swoje życie szczęśliwym za rok, miesiąc ale także JUTRO. To od nas zależy, ile czasu na tym świecie spędzimy w szczęściu. Warto by był to choć jeden dzień. Więc pomyśl, jak chcesz żyć?

Każdy dzień to szansa na zmianę. Życie każdego człowieka to historia którą on sam pisze. Tak jak na kartkach książki z czasem pojawiają się plamy tak i w naszym życiu złe wybory, których dokonaliśmy szpecą naszą historię. Są też takie które uczą. To one powinny dawać siłę do zmian. Nigdy nie jest za późno na zmiany. Dlaczego nasze życie ma być serią niepowodzeń lub...

Moim zdaniem umierający najbardziej żałują nie straconych szans, nie złamanych serc, nie wakacji spędzonych w domu, nie tego, że nie zwiedzili świata, a tego,że stracili kontakt z bliskimi. Żałują wieczorów, gdzie zamiast rozmawiać z bliskimi siedzieli w oglądając filmy. Żałują momentów, które przegapili: pierwszych zakochań dzieci, długich rozmów, które nigdy się nie odbyły. Żałują, że tak rzadko troszczyli się o innych. Żałują, że zamiast dawać miłość dawali cierpienie. Żałują, że wiele rzeczy nie mogą powtórzyć, że wielu słów nie mogą wypowiedzieć. Żałują tego co najcenniejsze- relacji z innymi.

Moim zdaniem umierający najbardziej żałują nie straconych szans, nie złamanych serc, nie wakacji spędzonych w domu, nie tego, że nie zwiedzili świata, a tego,że stracili kontakt z bliskimi. Żałują wieczorów, gdzie zamiast rozmawiać z bliskimi siedzieli w oglądając filmy. Żałują momentów, które przegapili: pierwszych zakochań dzieci, długich rozmów, które nigdy się nie...

Nigdy nie jest za późno na szczęście! Każdy ma swoje priorytety, są to wartości mniejsze lub większe. Szczęście jest jak miłość, można na nie wpaść niespodziewanie, zupełnie z zaskoczenia. Może być to nowa praca, podwyżka, pierwszy występ córki czy odwiedziny dorosłych już dzieci. Babcia zawsze mi powtarza, że dla niej największą radością jest uśmiech na mojej twarzy.
Szczęście jest wokół nas schowane w najmniejszych i większych rzeczach niezależnie od wieku, a polepszy nasze życie po prostu go w nich znajdowanie.

Nigdy nie jest za późno na szczęście! Każdy ma swoje priorytety, są to wartości mniejsze lub większe. Szczęście jest jak miłość, można na nie wpaść niespodziewanie, zupełnie z zaskoczenia. Może być to nowa praca, podwyżka, pierwszy występ córki czy odwiedziny dorosłych już dzieci. Babcia zawsze mi powtarza, że dla niej największą radością jest uśmiech na mojej twarzy.
...