Przede wszystkim wrzuciłabym list- opowieść jak, dlaczego i kiedy. Byłaby to swoista historia człowieka XXI wieku.

Album ze zdjęciami- życie się zmienia, jednak ludzie i emocje ciągle pozostają te same. Chcę by ktoś kiedyś znalazł moje wspomnienia i zastanowił się kim byli Ci ludzie.

Zdjęcia z technologicznymi nowinkami i planami- pewnie 3/4 się nie ziści, a fajnie nieco się pośmiać z marzeń i planów, prawda?

Przede wszystkim wrzuciłabym list- opowieść jak, dlaczego i kiedy. Byłaby to swoista historia człowieka XXI wieku.

Album ze zdjęciami- życie się zmienia, jednak ludzie i emocje ciągle pozostają te same. Chcę by ktoś kiedyś znalazł moje wspomnienia i zastanowił się kim byli Ci ludzie.

Zdjęcia z technologicznymi nowinkami i planami- pewnie 3/4 się nie ziści, a fajnie nieco...

Do kapsuły czasu wrzuciłabym swój stary pamiętnik ze szkoły średniej, zdjęcia, listy...
Mam nadzieję,że uzmysłowiłoby to nastolatkom z przyszłości,że chociaż tyle nas dzieli to jednak wciąż jesteśmy tacy sami?
Chociaż inna była kiedyś technika i inne możliwości to ludzie od zawsze mieli marzenia, kochali się, rozstawali...
To się na pewno nie zmieni pomimo upływu lat..
Te złote myśli zawinięte w pergamin również włożyłabym do kapsuły.

Do kapsuły czasu wrzuciłabym swój stary pamiętnik ze szkoły średniej, zdjęcia, listy...
Mam nadzieję,że uzmysłowiłoby to nastolatkom z przyszłości,że chociaż tyle nas dzieli to jednak wciąż jesteśmy tacy sami?
Chociaż inna była kiedyś technika i inne możliwości to ludzie od zawsze mieli marzenia, kochali się, rozstawali...
To się na pewno nie zmieni pomimo upływu lat..
Te...

Do kapsuły czasu wrzuciłabym:
1.Zdjęcia upamiętniające najlepsze chwile mojego życia i ludzi których bardzo kochałam.
2. Bilety na koncerty na których byłam i które trzymam w komodzie...
3. Pocztówki, które kiedyś się dostawało (dla mojego syna to już jest zamierzchła historia)
4. I oczywiście książki Joanny Chmielewskiej,żeby rozbawić potomnych ...
Mam nadzieję, że te wszystkie przedmioty pozwoliłyby ludziom w przyszłości na refleksję nad upływającym czasem i może by dzięki temu do czegoś chcieliby powrócić?
Do zdjęć, pocztówek lub książek?....

Do kapsuły czasu wrzuciłabym:
1.Zdjęcia upamiętniające najlepsze chwile mojego życia i ludzi których bardzo kochałam.
2. Bilety na koncerty na których byłam i które trzymam w komodzie...
3. Pocztówki, które kiedyś się dostawało (dla mojego syna to już jest zamierzchła historia)
4. I oczywiście książki Joanny Chmielewskiej,żeby rozbawić potomnych ...
Mam nadzieję, że te...

Zostawiłabym laptopa, na którym mam kilka ważnych dla mnie dokumentów: kilkadziesiąt wierszy ze swoimi przemyśleniami, piosenki, które są moimi ulubionymi, materiały związane ze studiami, notatki, prezentacje, które byłyby wyrazem poziomu wiedzy w naszych czasach i zdjęcia, które ukazują przyrodę, piękne widoki i moje zainteresowania jako informację, co się w naszych czasach robi, co ma znaczenie i wartość.
Zostawiłabym kilka książek, żeby ludzie wiedzieli, że coś takiego jak książka istniało. Musiałabym się dłużej zastanowić nad tytułami.
Zostawiłabym moje zeszyty, aby ludzie przyszłości wiedzieli, że w naszych czasach pisało się ręcznie, no i także żeby było wiadomo, jak wyglądało pismo pisane.
Zostawiłabym rower, być może będący natchnieniem do skonstruowania czegoś analogicznego w czasach, w których pojazdy bezsilnikowe mogą odejść w niepamięć.
Zostawiłabym moje pluszaki z dzieciństwa, bo myślę, że mogą być ponadczasowe i będą uciechą dla dzieci przyszłości, którym tworzyć się będzie tylko zabawki elektroniczne. Pluszaki rozwijały wyobraźnię, bo dla nas jako dzieci one były żyjącymi przyjaciółmi, a myślę, że takich właśnie przyjaciół dzieciom za 100 lat będzie brakować.

Zostawiłabym laptopa, na którym mam kilka ważnych dla mnie dokumentów: kilkadziesiąt wierszy ze swoimi przemyśleniami, piosenki, które są moimi ulubionymi, materiały związane ze studiami, notatki, prezentacje, które byłyby wyrazem poziomu wiedzy w naszych czasach i zdjęcia, które ukazują przyrodę, piękne widoki i moje zainteresowania jako informację, co się w naszych...

Myślę, że do kapsuły wrzuciłabym książki.
Książki. Nasi papierowi przyjaciele. Jedne poprawiają humor, inne sprawiają, że płaczemy, a jeszcze inne wprowadzają nas w stan podekscytowania.
Potrafimy czytać je z zapartym tchem i czerwonymi policzkami. Dostarczają nam tyle różnych emocji. Uczą nas radości, smutku, nadziei, ale przede wszystkim życia. Książki przewijają się przez karty historii odkąd powstało pismo. Od najdawniejszych czasów uczą ludzi życia. Niestety z biegiem lat książki zostały zastąpione przez co raz bardziej rozwijającą się technologię.
Technologia idzie na przód z dnia na dzień. Powstają co raz to nowe fora społecznościowe, ebooki zastępujące papierowe książki. Z jednej strony to dobre, ponieważ oszczędzamy niewinne drzewa przed ścięciem, ale z drugiej strony sprawiamy, że nasza kultura powoli zanika. Zastępuje ją co raz bardziej nowsza technologia. Z kilkaset lat wszyscy zapomną czym był papier, czym były książki.
Nawet ebooki w końcu znikną, wyparte przez niesamowite filmy z superrealistycznymi efektami specjalnymi lub jeszcze inne nowe wynalazki.
Dlatego postanawiam wrzucić do mojej kapsuły książki, aby ludzie nie zapomnieli czym jest życie.

Myślę, że do kapsuły wrzuciłabym książki.
Książki. Nasi papierowi przyjaciele. Jedne poprawiają humor, inne sprawiają, że płaczemy, a jeszcze inne wprowadzają nas w stan podekscytowania.
Potrafimy czytać je z zapartym tchem i czerwonymi policzkami. Dostarczają nam tyle różnych emocji. Uczą nas radości, smutku, nadziei, ale przede wszystkim życia. Książki przewijają się...

Jesli miałabym możliwość włożenia czegos od siebie do kapsuły czasu była by to na pewno wyborna nalewka mojego dziadka,którą sporządza sam według starych receptur oraz przepis na tradycyjne pierogi ruskie, które konsumuje sie w mojej rodzinie od pokoleń. Do tego dorzuciłabym kilka nasion moich ulubionych kwiatów - lilii,któż wie może za kilkaset lat ich piękno nie będzie znane światu, oraz słoik naturalnego miodu pszczelego. Z każdym dniem pszczół jest coraz mniej ,co moze doprowadzić do ich wyginięcia,a dzieki mnie zachowałby sie smak ich cudownego wyrobu. To wszystko plus krótki list ode mnie,w ktorym napisałam kim jestem stanowiłyby według mnie idealną pamiątkę dla pokoleń.

Jesli miałabym możliwość włożenia czegos od siebie do kapsuły czasu była by to na pewno wyborna nalewka mojego dziadka,którą sporządza sam według starych receptur oraz przepis na tradycyjne pierogi ruskie, które konsumuje sie w mojej rodzinie od pokoleń. Do tego dorzuciłabym kilka nasion moich ulubionych kwiatów - lilii,któż wie może za kilkaset lat ich piękno nie będzie...

Takimi przedmiotami są moje książki, myślę, że to, co człowiek czyta, kształtuje go i wiele o nim mówi. Oprócz tego komputer osobisty, który jest nowoczesną formą pamiętnika każdego z nas. Przechowujemy na nich nasze zdjęcia, muzykę, dokumenty i różnego rodzaju pracę. Myślę, że spis tytułów biblioteczki, oraz zawartość dysku twardego mogłoby powiedzieć o wiele (a czasem zbyt wiele, bo nierzadko odczuwamy dyskomfort, gdy ktoś chce użyć naszego komputera) o każdym z nas. O ilości przyjaciół i znajomych, o relacjach z nimi, o miejscach, które odwiedziliśmy, o upodobaniach muzycznych, literackich oraz naszej osobowości. O naszej pracy, zajęciach a nawet (i tu każdy facet się ze mną zgodzi) preferencjach seksualnych ;)

Takimi przedmiotami są moje książki, myślę, że to, co człowiek czyta, kształtuje go i wiele o nim mówi. Oprócz tego komputer osobisty, który jest nowoczesną formą pamiętnika każdego z nas. Przechowujemy na nich nasze zdjęcia, muzykę, dokumenty i różnego rodzaju pracę. Myślę, że spis tytułów biblioteczki, oraz zawartość dysku twardego mogłoby powiedzieć o wiele (a czasem...

książki zgadzam się z tekstem piosenki W. Młynarskiego:Jeśli za mało książek znasz -
- to Ci wychodzi na twarz.
Gdy nie wiesz, kim był J. S. Bach -
- to spłaszcza Ci czółka dach.
Nieznany Ci Edypa los -
- to deformuje Ci nos.
Gdy nie wiesz, co to savoir - vivre -
- żuchwę masz grubą, aż dziw!

książki zgadzam się z tekstem piosenki W. Młynarskiego:Jeśli za mało książek znasz -
- to Ci wychodzi na twarz.
Gdy nie wiesz, kim był J. S. Bach -
- to spłaszcza Ci czółka dach.
Nieznany Ci Edypa los -
- to deformuje Ci nos.
Gdy nie wiesz, co to savoir - vivre -
- żuchwę masz grubą, aż dziw!

Nie wiem, ilu wyznawców chrześcijaństwa będzie żyło za 100 lat. Dlatego też ludziom żyjącym w przyszłym stuleciu chciałabym przekazać swój medalik, który dostałam podczas chrztu i noszę do chwili obecnej. To mój największy skarb, a zarazem pamiątka rodzinna. Chciałabym w ten sposób pokazać innym jak ważna w moim życiu jest wiara i modlitwa.

Nie wiem, ilu wyznawców chrześcijaństwa będzie żyło za 100 lat. Dlatego też ludziom żyjącym w przyszłym stuleciu chciałabym przekazać swój medalik, który dostałam podczas chrztu i noszę do chwili obecnej. To mój największy skarb, a zarazem pamiątka rodzinna. Chciałabym w ten sposób pokazać innym jak ważna w moim życiu jest wiara i modlitwa.

Dla ludzi żyjących za 1000 lat zostawiłabym dziennik z moimi codziennymi zapisaki, taki pamiętnik np. przepisa na zupę pomidorową lub rosół, ulubioną szarlotkę, jakich środków używam do codziennej pielęgnacji ubrań, dużo zdjęć z ważnych historycznie miejsc jakie zdołałam odwiedzić aby mogli zobaczyć jakie zaszły zmiany w ich otoczeniu, podstawą byłaby gazeta i różne czasopisa. Również chciałabym aby dostali nasiona róż i innych kwiatów, drzew czy krzewów z opisem jak mają się z nimi obchodzić nie wiadomo czy doczekają czasów w których będą jeszcze nieskażone chemicznie rośliny :) Może nagrałabym jeszcze jakiś film aby mogli zobaczyć jak nam się świetnie żyło :)

Dla ludzi żyjących za 1000 lat zostawiłabym dziennik z moimi codziennymi zapisaki, taki pamiętnik np. przepisa na zupę pomidorową lub rosół, ulubioną szarlotkę, jakich środków używam do codziennej pielęgnacji ubrań, dużo zdjęć z ważnych historycznie miejsc jakie zdołałam odwiedzić aby mogli zobaczyć jakie zaszły zmiany w ich otoczeniu, podstawą byłaby gazeta i różne...