A już myślałam o Pani Robinson z trylogii E.L. James :)

No dobrze a więc wykasowałabym Annie Wilkes z powieści "Misery" S. Kinga była tak irytującą postacią w tej powieści,że miałam ochotę za każdym razem gdy czytałam o Niej rzucić lekturą w kąt. To przez co przeżył główny bohater przez tą właśnie osobę było istnym koszmarem tak więc nominuję Annie.

A już myślałam o Pani Robinson z trylogii E.L. James :)

No dobrze a więc wykasowałabym Annie Wilkes z powieści "Misery" S. Kinga była tak irytującą postacią w tej powieści,że miałam ochotę za każdym razem gdy czytałam o Niej rzucić lekturą w kąt. To przez co przeżył główny bohater przez tą właśnie osobę było istnym koszmarem tak więc nominuję Annie.

Dziwna sprawa, że jeszcze nie przewinął się tu nasz ukochany król Joffrey Baratheon, Pierwszy tego Imienia, Władca Siedmiu Królestw et cetera. Cóż, kto pierwszy, ten lepszy.
Wspomniany wyżej charakter w liczbie zebranych antyfanów nie ma sobie równych poza Izabelą Łęcką, a to tylko dzięki jej dłuższemu stażowi.
Król-tyran, owoc kazirodztwa, rozkapryszony bachor bez choćby jednej pozytywnej cechy. W krótkim czasie zdołał skrzywdzić wielu niewinnych ludzi. Prawdziwy potwór w ludzkiej postaci.
Byłoby lepiej dla niego i czytelników, gdyby nigdy się nie narodził.

Dziwna sprawa, że jeszcze nie przewinął się tu nasz ukochany król Joffrey Baratheon, Pierwszy tego Imienia, Władca Siedmiu Królestw et cetera. Cóż, kto pierwszy, ten lepszy.
Wspomniany wyżej charakter w liczbie zebranych antyfanów nie ma sobie równych poza Izabelą Łęcką, a to tylko dzięki jej dłuższemu stażowi.
Król-tyran, owoc kazirodztwa, rozkapryszony bachor bez choćby...

Rywalki[bookLink]198949|Rywalki[/bookLink]

Za wieczne niezdecydowanie najchętniej skasowałabym Americę Singer. Miałam wrażenie, że jakimś nadludzkim sposobem włożę rękę do książki, wyciągnę ją jako osobę materialną i wybiję jej kilka zębów miotłą. Momentami niemal wyłam do księżyca, gdy czytałam o jej rozterkach miłosnych. Jej tok myślenia? „Aspen znalazł inną to pójdę do Maxona… Och, pokłóciłam się z Maxonem, więc rzucę się w ramiona Aspena… O nie, Aspen mnie nie chce, ale Maxon czeka… Kocham Maxona, ale całowałam się z Aspenem… Och, nie wiem, kogo kocham…” I tak przez większość serii. No ludzie, ile można… Kasacja w postaci krzesła elektrycznego może by mnie usatysfakcjonowała, bo zwykłe usunięcie z kartek książki to zbyt litościwe postępowanie za szkody, które odczuł mój mózg.

Rywalki[bookLink]198949|Rywalki[/bookLink]

Za wieczne niezdecydowanie najchętniej skasowałabym Americę Singer. Miałam wrażenie, że jakimś nadludzkim sposobem włożę rękę do książki, wyciągnę ją jako osobę materialną i wybiję jej kilka zębów miotłą. Momentami niemal wyłam do księżyca, gdy czytałam o jej rozterkach miłosnych. Jej tok myślenia? „Aspen znalazł inną to pójdę do...

 [bookCover]198949|Rywalki[/bookCover]

Jest to bardzo trudne zadanie usunąć z powieści jakiegokolwiek bohatera, ponieważ każdy nawet tej najmniej lubiany zawsze wnosi coś to fabuły. Ale niestety w paru powieściach pojawiają się bohaterowie na tyle irytujący, że mamy chęć rzucić książką o ścianę. I właśnie takim bohaterem jest detektyw Scotland Yardu - Edward Catchpool z "Inicjałów zbrodni" Sophie Hannah. Jest to postać irytująca, który kompletnie nie nadaje się do pracy jako mundurowy. Trauma jaką przeżył w dzieciństwie sprawiła, że odczuwa lęk przed zmarłymi, moim zdaniem wyklucza go z służby w policji. Nie wykazuje żadnego talentu do rozwiązywania sprawy, jest nierozgarnięty, a momentami zdawał się być nieco żałosny. Przez całą lekturę powieści zastanawiałam się jakim cudem został przyjęty do pracy w Scotland Yardzie. Autorka chciała stworzyć kogoś na miarę Hastingsa, a wyszedł jej ogromnie denerwujący detektyw, który boi się własnego cienia. Jeśli miałabym okazję, żeby skasować jakąś postać, był by to właśnie Catchpool, który nie wnosi do powieści kompletnie nic, a jego postać wywoływała znaczny dyskomfort podczas lektury.

Jest to bardzo trudne zadanie usunąć z powieści jakiegokolwiek bohatera, ponieważ każdy nawet tej najmniej lubiany zawsze wnosi coś to fabuły. Ale niestety w paru powieściach pojawiają się bohaterowie na tyle irytujący, że mamy chęć rzucić książką o ścianę. I właśnie takim bohaterem jest detektyw Scotland Yardu - Edward Catchpool z "Inicjałów zbrodni" Sophie Hannah. Jest to...

Czerwony Kapturek do kasacji. Wkurzająca gapa, papla, głuptas i do tego nie zna się na zegarku. Ma też problemy ze wzrokiem, słuchem i powonieniem. Uległa ofiara, która naraża innych i wymusza ratowanie jej z kłopotów. Lamerka w odzieży passé.

Czerwony Kapturek do kasacji. Wkurzająca gapa, papla, głuptas i do tego nie zna się na zegarku. Ma też problemy ze wzrokiem, słuchem i powonieniem. Uległa ofiara, która naraża innych i wymusza ratowanie jej z kłopotów. Lamerka w odzieży passé.

Oj, kilku by się takich znalazło… Jednak nie chcę wybierać spośród głównych bohaterów, drugoplanowi mi wystarczą. Pierwszym który przychodzi mi do głowy w związku z terminem „Klakierowa nienawiść” jest Windsor „Win” Horne Lockwood III– postać z serii książek Harlana Cobena, gdzie pierwsze skrzypce gra Myron Bolitar.
Jaki ten Win nie jest… Nadziany jak diabli, przystojny, charyzmatyczny, zna pierdyliard sztuk walki, w tym te jeszcze nie wymyślone i w ogóle jest super do kwadratu. Kobiety mdleją przy nim z zachwytu, albo rzucają się na jego rozporek jak wygłodniałe zakonnice. Jest kompletnie bezkarny dzięki swojej kasie, a wraże osiłki truchleją na sam dźwięk jego imienia.
To wszystko jest tak absurdalne i przerysowane, że czuję niemałą odrazę przed sięgnięciem po kolejną książkę Cobena. Oby jak najmniej takich „bohaterów” literackich, bo jedyne do czego mogą doprowadzić czytelnika, to nadkwasota i nagła chęć, by cisnąć książką za okno.

Oj, kilku by się takich znalazło… Jednak nie chcę wybierać spośród głównych bohaterów, drugoplanowi mi wystarczą. Pierwszym który przychodzi mi do głowy w związku z terminem „Klakierowa nienawiść” jest Windsor „Win” Horne Lockwood III– postać z serii książek Harlana Cobena, gdzie pierwsze skrzypce gra Myron Bolitar.
Jaki ten Win nie jest… Nadziany jak diabli, przystojny,...

Wysoki sądzie!

Zgłaszam wniosek o wyeliminowanie Zwiadowcy Willa Treaty'ego.
Oskarżony dopuszczał się niejednokrotnych czynów niezgodnych z prawem. Robił wszystko z pełną świadomością a miał niespełna 15 lat.

Na szafot z nim!

Wysoki sądzie!

Zgłaszam wniosek o wyeliminowanie Zwiadowcy Willa Treaty'ego.
Oskarżony dopuszczał się niejednokrotnych czynów niezgodnych z prawem. Robił wszystko z pełną świadomością a miał niespełna 15 lat.

Na szafot z nim!

Czerwień Rubinu[bookLink]100215|Czerwień Rubinu[/bookLink]

Gdybym mogła wyeliminować z literatury jedną postać byłaby to Gwen z trylogii czasu. Jest to uosobienie tępej, pustej nastolatki, której inteligencja plasuje się na poziomie szympansa z telefonem komórkowym. Nie jest w stanie zapamiętać hasła składającego się z trzech słów, nie potrafi wyciągać wniosków z tego co się w okół dzieje a przed każdą podróżą do przeszłości cyka sobie "słit focię" w nowej kiecce z falbankami. Oczywiście osią jej istnienia jest facet. Uważam, że taka bohaterka jest krzywdzącym wzorem dla młodych, nastoletnich kobiet.

Czerwień Rubinu[bookLink]100215|Czerwień Rubinu[/bookLink]

Gdybym mogła wyeliminować z literatury jedną postać byłaby to Gwen z trylogii czasu. Jest to uosobienie tępej, pustej nastolatki, której inteligencja plasuje się na poziomie szympansa z telefonem komórkowym. Nie jest w stanie zapamiętać hasła składającego się z trzech słów, nie potrafi wyciągać wniosków z tego co...

 [bookCover]100215|Czerwień Rubinu[/bookCover]

Lalka

Sądzie Najwyższy Literatury,
Jest jedna taka, najbardziej znienawidzona, najgorsza, najbardziej parszywa postać polskiego pozytywizmu. Męczy świat literacki i świat rzeczywisty na raz. Panna z wyższych sfer, kokietka, złośliwa, obojętna, nadęta, pozbawiona wszelkich uczuć. Kobieta jakiej nie życzę nikomu, nawet tym, których uważam za wrogów - nikt nie zasługuje na takie tortury. Zniszczyła życie Wokulskiego i innych swoich adoratorów, zniszczyła majątek, zniszczyła wielu czytelników. Stworzona na wzór anioła, taka obrzydliwe delikatna, taka subtelna i ułożona, taka potworna. Znienawidzona za wszystko i przez wszystkich, za to tak pięknie zagrana przez panią Tyszkiewicz. Czy już państwo wiecie o kogo chodzi?
Z najwyższym ugrzecznieniem proszę o wykasowanie, zmiażdżenie, starcie i zatarcie panny Izabeli Łęckiej z kart powieści Bolesława Prusa. Bez niej ta książka może być naprawdę przyjemna.
Z poważaniem
foxterier16

Lalka

Sądzie Najwyższy Literatury,
Jest jedna taka, najbardziej znienawidzona, najgorsza, najbardziej parszywa postać polskiego pozytywizmu. Męczy świat literacki i świat rzeczywisty na raz. Panna z wyższych sfer, kokietka, złośliwa, obojętna, nadęta, pozbawiona wszelkich uczuć. Kobieta jakiej nie życzę nikomu, nawet tym, których uważam za wrogów - nikt nie zasługuje na...