-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik242
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński41
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant17
Cytaty z tagiem "wyzwolenie" [46]
[ + Dodaj cytat]Śmierć wydaje się upragnionym wyzwoleniem od tych ziemskich rozkoszy, których dane mi było poznać.
Zawsze pragnęła odnaleźć tę cienką niejednokrotnie, granicę
między radą a uczciwością własnych emocji. Bo przecież
jakże często wpadamy w wir wspomagania innych,
słowem, radą, a bywa niestety tak, że to, co jest, czy może
być dobre dla nas, dla drugiego człowieka może okazać się
zgubne. To dlatego właśnie Barbara szukała w sobie tej prawdy ukrytej gdzieś głęboko w jej emocjach, jej doświadczeniu. Wierzyła w to, że prawda ta zawsze leży gdzieś tam, na tej cienkiej linii, granicy faktów.
Oczywiście, żadna szanująca się kobieta nie poszłaby do fabryki lub biura, by dać się obsztorcowywać rozmaitym szefom-gburom. W pracy bowiem jest tak, że szef musi od czasu do czasu ochrzanić pracownika. Jeśli podwładna jest kobieta - są dwie możliwości: pierwsza: obsztorcuje - i ona traci godność; druga: nie obsztorcuje - i zakład pracy diabli wezmą.
Dla dobra naszego i gospodarki powinnyśmy się więc trzymać od tego z daleka".
A zresztą - czym jest śmierć? Jedynie wyzwolicielem, dobrym królem; jest Abrahamem Lincolnem wyzwalającym wszystkich z niewoli życia. Bez śmierci życie byłoby niczym, bezcelową, bezbarwną, niekończącą się podróżą. Śmierć jest tą czernią między gwiazdami, dzięki której tak lśnią.
W apatii jest wolność, dzikie, odurzające wyzwolenie, którym prawie można się upić.
Wyzwolili nas od Niemców, ci tędzy dobroduszni chłopcy. Ale któż nas wyzwoli od tych tęgich dobrodusznych chłopców.
Wyzwolić się można tylko przez ucieczkę ze świata fizycznego ku psyche i ku tej obecności ducha, która żyje wewnątrz.
-Pięciokrotnie znajdowałem się w oblężonych miastach i miło wspominam te doświadczenia. To w cudowny sposób ogranicza możliwości. Wyzwala umysł.-Kiedy życie jest celą, nie ma nic bardziej wyzwalającego niż niewola.
Akceptacja wszystkiego pod pretekstem, że Bóg tak chciał, utrwala zastane sytuacje, nasila niesprawiedliwość, nie pozwala ludziom zmierzać ku lepszemu światu. Droga do wyzwolenia zaczyna się z chwila odrzucenia koncepcji biernego stosunku człowieka do Boga.
- Za wiele myślisz, moja mordko - powiedziała. - Masz sobie tylko wyobrazić, że ona umarła na dobre.
- No pewno, i to byłaby wygoda, ale nie potrafię - powiedział Borys.
Iwicz ubawiło to jakby.
- Dziwne - powiedziała - bo ja potrafię. Kiedy przestaję widywać ludzi, przestają istnieć dla mnie.
Borys zamilkł z podziwu dla siostry: nie czuł się zdolny do takiej siły ducha.