-
ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać285
-
Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
-
Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
-
ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński10
Cytaty z tagiem "uważność" [59]
[ + Dodaj cytat]Zwykło się uważać za cud chodzenie po powierzchni wody czy unoszenie się w powietrzu, ale myślę, że prawdziwym cudem jest chodzenie po ziemi. Każdego dnia uczestniczymy w cudzie, z którego nawet nie zdajemy sobie sprawy: niebieskie niebo, białe chmury, zielone liście, ciekawskie oczy dziecka – nasze własne oczy. Wszystko jest cudem.
(...) jakby codzienna znajomość zwalniała nas z uważności na szczegóły.
Nieuważność to lenistwo myślowe lub zaprzeczenie myśleniu. Pozwala na prześlizgiwanie się poprzez życie. Ale jeżeli chcemy nadać życiu kierunek i zaangażować się w to, co do nas należy, musimy się skupić i włączyć się z zaangażowaniem w to, co robimy.Stąd tylko kroczek od dotknięcia Boga ukrytego w teraz. Tego właśnie próbuje uczyć chrześcijańskie ćwiczenie skupienia i uważności.
Dokładnie ten moment, w którym jestem, zawsze był dla mnie jedynym bezpiecznym miejscem. Każdy moment z osobna był do zniesienia. Dokładnie w chwili, która trwa, każdy, bez wyjątku i zawsze, ma się dobrze. Może wczoraj rozpadło się małżeństwo. Może jutro kotka zdechnie. Może kochanek, na którego telefon czekam, nigdy nie zadzwoni, ale w tej chwili, właśnie teraz, w porządku jest tak, jak jest. Robię wdech i wydech. Kiedy to zrozumiałam, zaczęłam zauważać, że każda chwila jest na swój sposób piękna.
Teraz właściwie nie odrywam od nich wzroku, całkiem inaczej niż wtedy, kiedy żyli.
Stary człowiek jadł całym sobą, smakując każdy łyk, jakby rozprowadzał wonną substancję po podniebieniu i dziąsłach, jakby chciał wysycić nią całego siebie.
[...] Powinniście spostrzegać jedynie to, co istnieje na zewnątrz was oraz w waszym wnętrzu. Na zewnątrz istnieją obiekty, w środku zaś myśli. Macie patrzeć na to w sposób wolny od wszelkich oczekiwań. Nie istnieje żaden cel tego postrzegania. Po prostu spostrzegacie. Jesteście świadkami wolnymi od przywiązań. Ta obserwacja, ta uważność wprowadza was w przestrzeń spokoju, pustki, w przestrzeń wolną od myśli. Spróbujcie tego, a pojawi się poznanie. Po rozpuszczeniu myśli budzi się świadomość.
Uważność to zwracanie uwagi na chwilę obecną w sposób świadomy i neutralny.
(str. 45).
Jak to możliwe, że taki człowiek w ogóle powstał? Ta właśnie, a nie inna szczęśliwa kombinacja elementów: oczu, rąk, poczucia humoru, miny, którą robisz, gdy starasz się rozwiązać zadanie z fizyki, barwy twojego głosu, jak to możliwe, że to wszystko w ogóle istnieje? I za sprawą jakiej łaski siedzę tutaj i mogę z tobą rozmawiać?
Gdy przestajemy kontrolować, często mamy uczucie, że rezygnujemy z potrzeby zmian i teraz musimy akceptować wszystko takim, jakie jest. Nic bardziej mylnego. Dzięki temu możliwy staje się wybór i otwarcie odpowiednich drzwi.
Bez manipulacji, oczekiwań czy wymagań zaczynamy rozumieć, że zmiana nie następuje dlatego, że chcemy czegoś innego, ale dlatego, że coś innego powinno nastąpić.