-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel10
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant10
-
ArtykułyPaul Auster nie żyje. Pisarz miał 77 latAnna Sierant6
Cytaty z tagiem "symulacja" [8]
[ + Dodaj cytat]Nie jest to już spleen czy nieokreślony stan duszy właściwy czasom fin de siecle’u. Nie jest to również nihilizm, który w pewnym sensie zmierza do unormowania wszystkiego poprzez zniszczenie, pasję resentymentu. Nie, melancholia jest zasadniczym tonem systemów funkcjonalnych, współczesnych systemów symulacji, programowania i informacji. Melancholia jest nieodłączną właściwością sposobu znikania sensu, sposobu ulatniania się i rozpraszania sensu w systemach operacyjnych. I wszyscy jesteśmy melancholikami. Melancholia jest owym gwałtownym zanikiem uczuć, stanowiącym właściwość systemów, które osiągnęły stan nasycenia. Wówczas nadzieja zrównoważenia dobra i zła, prawdy i fałszu, a tym bardziej nadzieja skonfrontowania ze sobą jakichś wartości należących do tego samego porządku, ogólniejsza nadzieja wytworzenia stosunku sił i objawienia się stawki w grze – znika, zawsze: wszędzie system ma zbyt wielką moc: jest hegemonem.
Przyjdzie nam żyć w tym świecie, który wabi nas niepokojącą obcością pustyni i symulakru, wraz z całą prawdziwością żywych upiorów, błądzących i symulujących zwierząt, w które zamienił nas
kapitał, a raczej śmierć kapitału – gdyż miejska pustynia jest równie wielka jak pustynia piaszczystych wydm – dżungla znaków dorównuje ogromem dżungli lasów – a szaleństwo symulakrów dorównuje szaleństwu natury – pozostaje jedynie obłędne uwodzenie konającego systemu, w którym praca jest grobem pracy, gdzie wartość grzebie wartość – pozostawiając po sobie dziewiczą, zalęknioną, nieprzebytą i ciągłą przestrzeń, gdzie tylko wiatr unosi piasek, gdzie tylko wiatr nad nim czuwa.
Kolor jest tu jakby wysubtelniony i odłączony od materii, załamany w powietrzu, ślizga się po powierzchni rzeczy - stąd wrażenie widmowości, ghostly i zarazem zamglenia, prześwitywania, spokoju i ogromnego bogactwa odcieni. Tym należy tłumaczyć odrealnienie czasu, tak bliskie totalnej iluzji. (...) W przeciwieństwie do zjawisk ulotnych, światło jest tu materialne, rozpylone w powietrzu, przez co nadaje wszystkim barwom charakterystyczny pastelowy odcień, który przywołuje na myśl odcieleśnienie, oddzielenie duszy od ciała. W tym sensie można mówić o abstrakcyjności pustyni, jej organicznym wyzwoleniu, o jej istnieniu ponad odstręczającym przechodzeniem ciała w cielesne nieistnienie. Sucha, świetlista faza śmierci, w której kończy się deprawacja ciała. Pustynia znajduje się dalej, niż sięga przeklęte stadium zgnilizny, dalej niż cielesna wilgoć, poza organiczną fazę natury.
[…]nasze świadome jaźnie widzą w głowie tylko symulację, interpretację rzeczywistości, bez końca odświeżaną danymi wejściowymi ze zmysłów. A co się stanie, gdy zmysły zawiodą, ale model, zepsuty przez jakiś uraz czy guz, się nie odświeży? Jak długo będziemy się gapić w tę nieaktualną interpretację, w kółko obracając te same stare dane w desperackim, podświadomym akcie uczciwego wyparcia? Ile trzeba czasu, żeby dotarło do nas, że widziany świat już nie odzwierciedla tego, w którym mieszkamy? Że jesteśmy ślepi?
Nie sposób aplikować do wideoklipów starych paradygmatów komunikacyjnych, które okazują się właściwie całkowicie nieprzydatne do ich opisania. Wypadają one poza nawias procedur komunikacyjnych, proponując w miejsce porozumienia komunikacyjnego - symulację kontaktu.
Neurony lustrzane pozwalają nam pojąć umysły innych nie poprzez koncepcyjne rozumowanie, ale za pomocą bezpośredniej symulacji, Poprzez odczuwanie, nie przez myślenie.
W rzeczywistości to walka między wzgórzem, które wytwarza strach, a płatami czołowymi, które są odpowiedzialne za podejmowanie decyzji. Ale cała symulacja tkwi w twojej głowie i nawet jeśli masz wrażenie, że ktoś ci to robi, to jesteś tylko ty sam, ty sobie to robisz...
Zdaniem niektórych fizyków rzeczywistość jest symulacją stworzoną dla czystej rozrywki przyszłych cywilizacji.