-
ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik249
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Cytaty z tagiem "raj" [130]
[ + Dodaj cytat]Raj nie wymaga od nas odwagi, bezinteresowności, twórczości, namiętności – we wszystkich opowieściach raj jest bierny, znieczulający, a jeśli dobrze się wczytać, także bezduszny.
(…) to ciekawe, że określamy nasz osobisty raj mianem "snu". Sny są ulotne. Nietrwałe. Pewnego dnia budzisz się i znikają. Wiercisz się i czujesz, jak się od ciebie oddalają, gdy bezsilnie usiłujesz pochwycić ich rozwiewające się resztki. Jednak to bezcelowe. Sen się rozprasza, znika na zawsze. Patrząc, jak Thomas gra w ukochaną grę, Adam czuł, że od chwili pojawienia się nieznajomego wszyscy są na krawędzi przebudzenia.
(...) jedyny raj, jaki istnieje na ziemi, jedyny, który naprawdę zasługuje na tę nazwę, polega na tym, że można żyć obok osoby, którą się kocha.
Ponieważ człowiek zawsze pozostaje wolny, a jego wolność jest zawsze krucha, nigdy na tym świecie nie zaistnieje definitywnie ugruntowane królestwo dobra.
Rzucił tobołek na trawę, położył sie obok niego i wystawił twarz do słońca, którego nie czuł na skórze od jedenastu dni. Czuł się wspaniale. To miejsce przypominało raj! Postanowił tu zostać.
Nie mogliśmy uwierzyć, że gdzieś może być gorzej niż w Albanii. W tym kraju, który miał być rajem... Nie wiem, kto to powiedział, ale miał rację: że piekło to stać u bram raju i nie móc do niego wejść...
To ciekawe, lecz na ile się orientuję, nie myślę o raju w taki sposób, w jaki czynili to anonimowi autorzy babilońscy, arabska angeologia, włoski Dante czy mahatmowie. Punktem wyjścia dla mojej teorii było zadanie sobie pytania: kiedy człowiek jest szczęśliwy? Odpowiedź jest oczywista – wtedy gdy się śmieje; gdy śmieje się śmiechem czystym i szczerym, niczym nieprzymuszanym. Reszta nie ma żadnego znaczenia. Nie potrzeba śpiewu aniołów ani niebiańskiego tronu. Dlatego sądzę, że raj jest po prostu miejscem, w którym wszyscy śmieją się do rozpuku, nie tyle śmieszkiem lub szyderczym chichotem, lecz śmiechem rozbrajającym; inaczej mówiąc, jest miejscem, gdzie co chwila wybucha konwulsyjny śmiech, który jest zarażający, gdzie wszystko się rozmywa i zatraca w komicznym zatrzęsieniu.
Utraciliśmy raj. Pozostała tęsknota. Dlatego, jakkolwiek może to brzmieć smutno i tragicznie, wybetonowany świat obecnie jest naszym naturalnym środowiskiem, choć nie za bardzo się do niego nadajemy.
Piekło istnieje i wiem, że dlatego jest straszne, iż są to strzępy raju. /Alec Covin.
Ali był już niemal pewien, że ani nie umarł, ani- wbrew zapewnieniom ojca- nie znalazł się w raju. Zaczynał też nabierać pewności, że to szczodrze obdarzone przez naturę miejsce mogłoby być rajem, gdyby nie ci, którzy je zamieszkują.