Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W żaden sposób nie mogłeś dogłębnie posiąść kobiety. Tylko naskórek.
Zawsze tylko naskórek. Naskórek okrywał nawet wnętrze sromu.

Siedział rozkoszując się dziwną ciszą w pokoju. W gorączkowej pogoni za dupami, gorzałą i korzystaniem z życia był to absolutnie cudowny moment ukojenia.

Najprościej byłoby zwalić winę za to, co się stało, na alkohol, który wyżłopali, na to, że byli pijani. Ale on miał świadomość, że to coś więcej. Coś w nim samym. Coś, co pragnie uzewnętrznienia. Coś próbowało się z niego wydostać, ale mogło to zrobić tylko po ciężkiej walce albo całej serii takich walk. Cierpienie? Miłość? Nienawiść? Drobne Okruchy szczęścia? To wszystko w nim wzbierało.