cytaty z książek autora "Jolanta Kosowska"
Czujemy więcej, niż potrafimy nazwać. Nasz język jest zbyt ubogi w stosunku do naszych emocji.
Pierwsza miłość nigdy nie rdzewieje. Ona zawsze będzie ta najważniejsza, ta święta...Nic, co później, nie jest już takie.Wszystko jest jak podróbka, nędzny falsyfikat tego pierwszego uczucia. Przy nim wszystko inne jest blade i bez wyrazu. Potem zawsze się już tylko porównuje.
Tylko od nas zależy czy prawdę przyjmiemy za iluzję, czy iluzję za prawdę.
- Nie powiedzieć o czymś to co innego niż skłamać - powiedziała spokojnie Elena. - Wcale nie trzeba zawsze wszystkiego wiedzieć.
Najgorsza prawda jest lepsza od najlepszego kłamstwa, autentyczność od wyuczonych schematów zachowań.
Nie ma rzeczy niewykonalnych. To tylko ludziom brakuje czasami odwagi, by zmierzyć się z czymś wyjątkowym i trudnym”.
Chciałbym móc Ci podarować
Jeszcze raz to wszystko,
Co kojarzy mi się z miłością.
Sny niewyśnione,
Słowa niewypowiedziane,
Drogi nieprzebyte,
Noce przeszeptane.
Nie można być przyjacielem każdego pacjenta. Nie można być kimś bliskim dla paruset ludzi. Nie można po każdym, który musiał odejść, nosić żałoby. To ich życie.
Marzenia i cele to zupełnie co innego. Te drugie można osiągnąć. Pierwsze są niedościgłe...Marzenie, które zostało spełnione, staje się już tylko zrealizowanym celem...
Teraz już wiem, że w życiu trzeba się spieszyć, nie warto niczego odkładać na później, że nic nie jest w nim pewne.
Los zawsze może z nas zadrwić i „później” nie będzie już nigdy.
Czasami człowiek musi otrzeć się o śmierć, żeby zrozumieć,
że nie załatwił jeszcze wszystkich swoich ziemskich spraw.
Życie jest tylko grą pozorów, ma pierwsze, drugie, trzecie, czwarte dno... Ma nałożone na siebie kolejne maski. Można ściągać je po kolei, ale i tak nigdy nie ma się pewności, czy ta przed chwilą zdjęta nareszcie ukazała oczekiwaną prawdę, czy tylko następne pozory.
Ale nie można przyjaźnić się z całym światem. Świat na to nie zasługuje i tego nie docenia. Ludzie często zachowują się gorzej od zwierząt. Atakują, niszczą i wykorzystują słabszych.
Wspomnienia to wspaniała rzecz. Tego nikt nie może nikomu zabrać. Na to, co było, teraźniejszość nie ma żadnego wpływu. Przeszłość żyje własnym życiem gdzieś w środku, wewnątrz nas.
Żeby pójść do przodu, trzeba zamknąć za sobą wszystkie drzwi do przeszłości. Przeszłość blokuje i ogranicza. Stwarza złudne wrażenie, że wszystko można jeszcze cofnąć, odwrócić i naprawić.
Zrobić dobrze to wcale nie znaczy nagiąć się do oczekiwań tych wszystkich ludzi. Robić to, czego inni od nas oczekują, byłoby najłatwiej. Bylibyśmy wtedy powszechnie kochani i szanowani, tylko z dnia na dzień coraz bardziej nieszczęśliwi, przytłoczeni, zdegustowani, wewnętrznie zrujnowani. Stracilibyśmy poczucie własnej wartości. Bylibyśmy coraz bardziej i bardziej nieszczęśliwi. "Zrobić dobrze" to znaczy zupełnie coś innego. To znaczy pozostać ze sobą w wewnętrznej harmonii, nie zniszczyć siebie, swojego wnętrza, to znaczy móc spojrzeć sobie spokojnie w lustrze w oczy, uśmiechnąć się i być z siebie samego dumnym.
Marzenia i cele to zupełnie co innego. Te drugie można osiągnąć. Pierwsze są niedościgłe... Marzenie, które zostało spełnione, staje się już tylko zrealizowanym celem.
Marzenia są siłą napędową działań. Najpierw są marzenia i cele, potem plany i ich realizacja.
Nasza miłość podobna jest do nurtu rwącej górskiej rzeki. Nurt jest szybki, rześki, radosny, od czasu do czasu wody podskakują na wystających z dna kamieniach. Pędzą szybko, szumią radośnie, czasami spadają w huczących wodospadach, by po chwili odrobinę odpocząć, zwolnić bieg i przez moment toczyć się leniwiej. Raz na drodze pojawiła się ogromna skała. Wody rzeki rozdzieliły się na dwa osobne nurty. Oba nagle zaczęły płynąć leniwiej i smutniej, tworząc liczne meandry i zakola.
Każdy ma prawo popełniać błędy. To jest normalne i ludzkie. Szczególnie jeżeli te błędy wynikają z chęci czynienia dobra. Jest duża różnica pomiędzy nieświadomym popełnieniem błędu a świadomym trwaniem w nim.
Musisz zawsze mieć swoje zdanie. Wszystko jedno jakie, ale coś, co cię określa, jest wyrazem twojej osobowości, odzwierciedleniem twoich przemyśleń, choć cieniem twojego wnętrza.
Każdy człowiek ma swoje tajemnice. Każdy popełnia błędy. Ważne, żeby potrafić wybaczyć samemu sobie, żyć dalej i być szczęśliwym.
Na chwilę zapomniałem, że walczy się nie z ludźmi, lecz z ich poglądami.
Powiedziała mi, że nikt nigdy cały nie umiera, że to na samym początku tłumaczył jej Marco. Ludzie odchodzą, ale coś pozostaje, coś, co jest w nas. Jak długo pamiętamy o kimś, tak długo on tak całkiem nie odszedł.
Czasami prawda jest po prostu genialna, lepsza od każdego kłamstwa.
Każdy człowiek ma prawo żyć po swojemu. Ma prawo przeżywać własne porażki, niepowodzenia, katastrofy i nieszczęścia. To jest jego życie. On ma je przeżyć. Nikt nie powinien robić tego za niego.
Są rozmowy, które wymagają czasu, ale po nich ludzie stają się sobie bliscy.
Życie jest stanowczo za krótkie, żeby robić rzeczy, których się nie lubi, popełniać w kółko te same błędy i z pochyloną głową słuchać głupszych od siebie.