Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Żadne zwierzę nie popełnia okrucieństw - to wyłączna cecha tych,co posiadają zmysł moralny.Kiedy zwierzę zadaje ból,robi to nieświadomie,bez złych intencji,bez poczucia,że wyrządza zło,gdyż zło dla niego nie istnieje.Nie zadaje też bólu dla przyjemności - tylko człowiek to czyni.

Żaden zdrowy na umyśle człowiek nie może być szczęśliwy,gdyż dla niego życie jest realne,przeto widzi,jak jest ono straszne.

Człowiek bezustannie wybiera i w dziewięciu przypadkach na dziesięć przedkłada zło nad dobro.

Rodzaj ludzki żyje w ciągłym i nieprzerwanym samookłamywaniu. Oszukuje się on od kołyski do grobu. Kłamstwami i ułudami, które bierze za realność i to czyni całe jego życie jednym pasmem oszustw. Z mnóstwa pięknych zalet, które ród ludzki sobie przypisuje i którymi się szczyci, naprawę posiada tylko jedną. Ludzie uważają się za złoto, a są tylko miedzią.

Zdrowie psychiczne i szczęście są niemożliwą kombinacją. Żaden zdrowy na umyśle człowiek nie może być szczęśliwy, gdyż dla niego życie jest realne, przeto widzi, jak jest ono straszne. Tylko szaleńcy mogą być szczęśliwi, przynajmniej niektórzy z nich. Nieliczni, którzy wyobrażają sobie, że są królami lub bogami – ci są szczęśliwi, lecz pozostali nie są szczęśliwsi od tych normalnych.

To było bestialstwo.
Nie to iście ludzkie postępowanie. Nie powinieneś obrażać zwierząt przez niewłaściwe użycie tego słowa; nie zasłużyły na to. To typowe dla twego marnego rodu ludzkiego – zawsze zakłamanego, zawsze przypisującego sobie zalety, których nie posiada, a odmawiając ich wyższym zwierzętom, które jedynie je mają. Żadne zwierzę nie popełnia okrucieństw – to wyłącznie cecha tych, co posiadają zmysł moralny. Kiedy zwierzę zadaje ból, robi to nieświadomie, bez złych intencji, bez poczucia, że wyrządza zło, gdyż zło dla niego nie istnieje. Nie zadaje też bólu dla przyjemności – tylko człowiek to czyni. Pod wpływem tego cholernego zmysłu moralnego. To zmysł, który ma za zadanie rozróżnianie dobra od zła, a pozostanie człowiekowi równocześnie całkowitą wolność wyboru tego, co dobre. Jakąż to może dać korzyść? Człowiek bezskutecznie wybiera i w dziewięciu przypadkach na dziesięć przedkłada zło nad dobro.

Podobnie jak pozostali mieszkańcy wioski Urszula kłamała co dzień lekkomyślnie i bez zastanowienia,zaklinając się przy tym na ogień piekielny i siarkę.Lecz ten nowy rodzaj kłamstwa był niebezpieczny,gdyż nie miała w nim wprawy.Po tygodniu posługiwania się nim nie będzie już budzić jej niepokoju.Taka już jest nasza ludzka natura.

Jedna dobroduszna istota szpieguje drugą i dopilnowuje,aby ta druga lojalnie dopomogła jej w czynieniu niesprawiedliwości,która oburza je obie.

Nie prześladowano nas zbytnio nauką. Wychowywano nas na dobrych chrześcijan, uczono czcić Najświętszą Pannę, Kościół a przede wszystkim świętych. Poza tymi sprawami nie wymagano od nas więcej wiadomości, a nawet zakazywano nam ich. Wiedza była szkodliwa dla prostych ludzi; mogła wzbudzać w nich niezadowolenie z losu, który Bóg im przeznaczył, a Bóg nie zniósłby krytyki Swoich ustanowień.

(...) nie ma Boga, wszechświata, rodzaju ludzkiego, ziemskiego życia, nieba i piekła. To wszystko jest snem - groteskowym i głupim snem. Nic nie istnieje prócz ciebie. Ty zaś jesteś jedynie myślą, bezdomną myślą, wędrującą samotnie wśród pustej wieczności.

Przez milion lat ludzkość trwała, monotonnie rozmnażając się i monotonnie spełniając te absurdalne czyny – w jakim celu? Nikt mądry nie odgadnie! Kto na tym zyskuje? Nikt poza garstką uzurpujących sobie władzę małych monarchów i wielmożów, którzy wami pogardzają. Czuliby się zbrukani, gdybyście ich dotknęli, zatrzasnęliby drzwi przed waszym nosem, jeśli chcielibyście ich odwiedzić. To dla nich pracujecie jak niewolnicy, dla nich walczycie i umieracie, i jeszcze szczycicie się tym, zamiast się tego wstydzić. Ich istnienie jest nieustanną dla was obelgą, lecz boicie się im sprzeciwić. Są oni żebrakami utrzymywanymi przez waszą jałmużnę, lecz przybierają względem was miny dobroczyńcy wobec żebraka; zwracają się do was jak pan do niewolnika, a wy odpowiadacie im jak niewolnik swemu panu. Oddajecie im cześć waszymi ustami, ale w waszym sercu – jeśli je macie – pogardzacie sobą za to.