Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciemność wybacza błędy.

- Czasami jesteśmy bezsilni wobec swoich pragnień. W takich sytuacjach umiejętność kierowania ludzkim umysłem okazuje się nieprzydatna, bo nie potrafimy zapanować nawet nad tym, co dzieje się w naszej głowie. Granice dobra i zła się zacierają. Konsekwencje przestają mieć znaczenie. Za sznurki pociągają potrzeby, z którymi racjonalizm przegrywa rywalizację jeszcze przed podjęciem walki.

  - Jesteś uroczy - stwierdzam niespodziewanie, czym zaskakuję samą siebie, a przede wszystkim jego".

,,Myślę o Tobie na uczelni i poza nią. Kiedy dotykam się pod prysznicem i pieprzę z innymi kobietami. [...] Nie ma jebanej godzin, bym o tobie nie myślał. A Ty śmiesz mnie pytać, dlaczego jestem o ciebie zazdrosny? ”.

Mam wrażenie, że ten mężczyzna jest nowym i niepasującym do reszty elementem układanki, którą uporządkowałam już jakiś czas temu, a która zaczęła się rozsypywać wraz z przekroczeniem przez niego progu auli.

-Nie biorę udziału w dyskusjach z ludźmi, którzy znajdują się na niższym poziomie intelektualnym ode mnie.
-Czy ty właśnie mnie obraziłeś?
-Gratuluję spostrzegawczości. Jednak nie jest z panem tak źle jak myślałem.

Ten facet nie wygląda na kogoś, kto lubi garsonki.
Ten facet wygląda, jakby diabeł zesłał go tutaj z z samego piekła.

-Chciałem ciebie. Dla siebie. Całą..
-I właśnie w tym tkwi problem.