Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cicha noc, święta noc, pokój niesie ludziom wszem...
Gdziekolwiek jesteś, cokolwiek myślisz, jakkolwiek się czujesz, słowa tej starej kolędy dadzą Ci wiarę i uspokoją skołatane myśli i serce. Tylko uwierz, że możesz i dasz radę. Bądź sobą. To stare, może trochę zbyt często używane przesłanie, było jakże prawdziwe tej nocy, zimnej z lodowatym północnym wiatrem, z dala od najbliższych. Święta Noc celebrowana w obcym kraju z wyboru, ale i z przymusu trudnego, twardego losu.

Śniła o polach usłanych przepiękną zielenią traw i złotem zbóż. Po tych polach chodzili kolorowo ubrani ludzie. Wyglądali tak, jakby pochodzili z różnych stron świata. Wzajemnie siebie akceptowali, kłaniając się sobie i uśmiechając.Widziała siebie w koronkowej długiej sukni, która zaczepiała się o złote zboża. Widziała ludzi i też chciała się do nich uśmiechać, ale oni odwracali się od niej. Poczuła się samotna, opuszczona i wstrząśnięta, choć wiedziała, że nie powinno się to jej przytrafić.
Obudziła się z jękiem przerażenia.
- No już, wszystko w porządku. Będzie dobrze. Jestem przy tobie i tak już zostanie na zawsze. Nie masz się czego obawiać - Philip uspokajał ją, mocno obejmując i głaszcząc po włosach.