Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam nadzieję, że jesteśmy tacy mali, że jeśli pojawi się coś niebezpiecznego, to nas nie zauważy. (Mama Muminka do Muminka).

Jeszcze nigdy nam się nie zdarzyło nic równie wspaniałego - zachwyciła się Mama Muminka - Latanie wcale nie jest takie nieprzyjemne, jak myślałam.

Nigdy nie odnajdziemy słońca, jeżeli nie zdecydujemy się przejść na drugą stronę.

Czekaj, poświecę na niego. W ciemności, jak wiesz, wszystko wygląda groźniej. (Mama Muminka do Muminka).

Była zima 1939 roku, czas wojny. Praca stała w miejscu; miało się uczucie, że każda próba stworzenia obrazu rzeczywistości jest całkowicie niepotrzebna.
Może więc nic dziwnego, że nagle ogarnęła mnie chęć napisania czegoś, co zaczynałoby się od "Był sobie kiedyś".

I mieszkali potem w tej dolinie przez całe życie, nie licząc kilku wyjazdów potrzebnych im dla odmiany.