Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dlatego - wysapał Merlin - że nie ma lepszego lekarstwa na smutki niż nauczyć się czegoś nowego. To niezawodny środek. Starzejemy się i ciało nas zawodzi. Nocą nie możemy spać i wsłuchujemy się w rytm własnej krwi. Tęsknimy za ukochaną, która odeszła. Patrzymy, jak nasz świat rozpada się pod ciosami tyranów i szaleńców. Opłakujemy własny honor, zepchnięty do rynsztoka przez nędzne umysły.
I na to wszystko jest tylko jedna rada: uczyć się.
Uczyć się dlaczego świat się kręci i co go wprawia w ruch. Wiedza to jedyna dziedzina, której nasz umysł nigdy nie wyczerpie, wobec której nigdy nie poczuje się obcy, przez którą nigdy nie będzie torturowany. której się nie ulęknie i nie przestanie ufać, której ani przez chwilę nie będzie żałował. Oto czego ci trzeba: wiedzy.
Pomyśl, jak wiele jeszcze możesz się nauczyć, ile możesz ogarnąć czystej wiedzy, wobec której nic czystego nie istnieje. W ciągu jednego życia możesz zgłębić astronomię, w ciągu trzech żywotów - historię naturalną, w ciągu sześciu - literaturę. A gdy już strawisz milion żywotów na naukę biologii i medycyny, teologii i geografii, historii i ekonomii - wówczas możesz się wziąć za konstruowanie koła do wozu z odpowiedniego drewna albo poświęcić pięćdziesiąt lat na opanowanie podstaw szermierki.

Wart nie rozumiał, o czym Merlin mówi, ale lubił go słuchać. Nie podobali mu się dorośli, którzy zwracają się do dzieci wyniośle lub, przeciwnie, zniżają się do ich poziomu. Za to przepadał za takimi, którzy mówili do niego normalnie i zmuszali go do podążania za swoim tokiem myślenia, co wymagało rozpaczliwego doszukiwania się znaczeń, zgadywania, czepiania się znanych słów i hamowania okrzyków triumfu, gdy sens zawiłego dowcipu docierał do człowieka z pewnym opóźnieniem. Wart radował się wówczas jak delfin buszujący swobodnie wśród fal nieznanego morza.

A. Jest nas więcej niż ich, a zatem mamy prawo do ich papki.
B. Ich jest więcej niż nas, a zatem chcą nas podstępnie pozbawić naszej papki.
C. Jesteśmy rasą waleczną, a zatem may naturalne prawo do podporządkowywania sobie tych mięczaków.
D. Oni są rasą wojowniczą, która, stosując niedozwolone środki, chce sobie podporządkować nasz pokój miłujący naród.
E. Musimy atakować w obronie własnej.
F. Skoro oni się bronią, to znaczy, że nas atakują.
G. Jeżeli my nie zaatakujemy ich dziś, to oni zaatakują nas jutro.
H. A w ogóle to my ich wcale nie atakujemy, my im niesiemy nieocenione dobrodziejstwa cywilizacji.

Zachowywała się jak człowiek, który w jednej ręce trzyma filiżankę z herbatą, w drugiej kanapkę, a chciałby jeszcze zapalić zapałką papierosa.

Nieraz na skraju puszczy mignęła sylwetka króla Pellinore'a galopującego za Bestią albo Bestii pędzącej za królem Pellinore'em, jeżeli wszystko im się pokręciło.