Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W życiu nic się nie powtarza i trzeba korzystać z tego, co jest nam dane, i to z całą mocą.

Człowiek nie uczyni więcej, niż może, tak jak woda nigdy sama z siebie nie popłynie pod górę.

Niebo jest jak ta chwila z ukochaną, gdy gotów jesteś zrobić dla niej wszystko, ta jedna chwila rozciągnięta na całą wieczność, tyle że uczuciem darzysz wszystkich ludzi, a nie jedną kobietę.

Los niekiedy splata nasze drogi jedynie na chwilę, by potem nie przecięły się już nigdy więcej.

Pole bitwy jest dla mężczyzny niczym suto zastawiony stół dla biedaka, oczywiście jeśli bogowie postawią go po właściwej, czyli wygranej stronie.

Pamiętam słowa ojca, gdy tylko we dwóch wybraliśmy się małą łódką na połów ryb: „Wiedz, synu, że kobiety dzielą się na te, które są niby niebotyczne szczyty, trudne do zdobycia i jedynie nielicznym udaje się postawić stopę na samej górze; pagórki, na które wejście wymaga sporo trudu i każdy śmiałek długo pamięta i ceni tą mitręgę; równiny, zdobywane z marszu i zapominane równie szybko jak wczorajszy posiłek i bagniste doły, pozostawiające na młodzieńcach szlam i smród”. Borga była takim pagórkiem.