cytaty z książek autora "Waris Dirie"
Jeżeli zaczniesz się przejmować porażkami, rozpadniesz się na kawałki.
Bez ciągłych rzutów testosteronu nie byłoby wojen, zabijania, złodziejstwa i gwałtów.
Najcenniejszą rzeczą w życiu - oprócz samego życia - jest zdrowie.
My nie mieliśmy nic, więc cieszyliśmy się ze wszystkiego.
Nie znasz takiej siły, dopóki cię ktoś nie zaatakuje, nie spróbuje się zabić, zniewolić. Dopóki coś takiego się nie wydarzy, nikt nie wie jak może być silny.
Prawdziwe piękno bowiem nie jest tym, co widać w lustrze lub na okładce ilustrowanego pisma - raczej wyraża się w tym, jak człowiek przeżywa swoje życie.
Poznałam, że szczęście to nie to, co mam, bo nie miałam nic, a byłam szczęśliwa.
Codziennie spotykam ludzi, którzy mają piękne domy, często wiele domów, samochody, jachty, biżuterię, ale myślą tylko o jednym - żeby mieć jeszcze więcej. Zupełnie jakby za cenę kolejnej rzeczy mieli osiągnąć spokój ducha. Ja nie potrzebuję pierścionka z diamentem żebym się poczuła szczęśliwa. Ludzie twierdzą: tak, łatwo ci to powiedzieć, bo masz już tyle, że cię stać na wszystko. Ale ja nie chcę niczego.
Jesteś strojnym ubiorem wyśnionym przez chwata,
O ty, niczym warta całe krocie szata.
Czy ujrzę jeszcze twarz raz tylko widzianą?
Rozpadły się zasłony - jesteś jak stal kuta.
Jesteś niczym w nairobi wyrzezbione złoto,
Słońca wczesne promyki wschodzące co rano.
Czy ujrzę jeszcze twarz raz tylko widzianą?".
ludowy poemat z Somalii
Kobiety to kręgosłup Afryki, to one wykonują większość prac. Lubię sobie wyobrażać, co mogłyby osiągnąć, gdyby nie szlachtowano ich jako dzieci i gdyby potem nie musiały żyć jako kaleki.
Gdyby Bóg chciał mnie czegoś pozbawić, to po co by to wcześniej tworzył?
Miałam zaledwie pięć lat - czy mogłam wiedzieć, co to znaczy być kobietą? Dowiedziałam się wszakże, co to znaczy być afrykańską kobietą. Znaczyło to cierpieć w milczeniu, biernie i bezradnie, jak dziecko.
Całe życie próbowałam wymyślić racjonalny powód zwyczaju obrzezywania kobiet. Być może, gdybym znalazła taki powód, pogodziłabym się z tym, co mi zrobiono. Ale nic takiego nie da się wymyślić. Im dłużej szukałam powodu, tym bardziej narastała we mnie złość.
Wychowanie dziecka to wielka odpowiedzialność. Dziecko staje się tym, co przekazują mu rodzice swoim życiem. Młoda istota spędza większość czasu z nimi, uczy się więc przede wszystkim od ojca i matki. Stąd też oni ponoszą odpowiedzialność za to, jakie będzie ich potomstwo. Gdzie podziewali się rodzice, kiedy ich dzieci zaczęły odnosić się do innych bez szacunku? Gdzie byli, kiedy zaczęły stosować przemoc? Oni te dzieci wychowywali i powinni byli nauczyć je, co jest dobre a co złe. Ktoś, kto toleruje w domu przemoc lub brak szacunku, nie może oczekiwać, że jego dzieci gdzie indziej zachowają się inaczej. My, rodzice, wiemy, co jest prawidłowe, a co nie. Nie musimy zawsze znać prawdy, ale musimy słuchać naszego sumienia. Musimy zdawać sobie sprawę z odpowiedzialności, jaką ponosimy. Nie możemy zaniedbywać naszych dzieci lub ich nie szanować, a potem oczekiwać, że wyrosną na dobrych ludzi. Jeśli miało się piękne dzieciństwo, było się kochanym i czuło się bezpiecznym, będzie się człowiekiem, który umie kochać i traktować innych z szacunkiem. Jeśli jednak wyrosło się w środowisku pełnym przemocy, będzie się ją zawsze nosić w sobie i pewnego dnia zastosuje się ją wobec innych.
Nigdy nie byłam na mszy w Kościele, tak jak nie chodziłam do szkoły. Nikt mnie nie nauczył - w co mam wierzyć. Mimo to wiem, co jest słuszne, a co błędne,co jest dobre, a co złe. Każdy człowiek to wie, nie potrzeba do tego religijnego wychowania.Dobro i zło, prawda i fałsz są w nas, każdy czuje, czy postępuje właściwie,czy nie.Musimy tylko pozwolić tej świadomości kierować naszymi uczynkami.
Twoja fryzura i makijaż wyszły spod ręki najlepszych fachowców na świecie i masz na sobie coś tak drogiego, że nawet nie możesz marzyć, iż kiedyś będzie cię na to stać. Jednak przez parę chwil to wszystko jest twoje i wiesz, że wyglądasz jak milion dolarów.
W przyrodzie panuje równowaga. Jest dzień i noc, lato i zima, ruch i spokój. po okresie suszy musi kiedyś nastąpić pora deszczowa, po długim czuwaniu trzeba wreszcie pójść spać. Kobieta i mężczyzna w gruncie rzeczy także są odzwierciedleniem równowagi, panującej w przyrodzie.
Jednak na całym świecie ludzie ignorują tę naturalna harmonię, naginają ją lub zuchwale niszczą poprzez systemowy ucisk kobiet tworzących z woli natury równowagę dla mężczyzn. Jeśli społeczeństwo wywyższa mężczyznę ponad kobietę, daje mu większe prawa i pozwala traktować kobietę podług jego woli, to takie społeczeństwo łamie najbardziej podstawowe z naturalnych praw. Nigdy nie zdoła osiągnąć podobnego stopnia dojrzałości i rozwoju jak to, które szanuje naturalna równowagę pomiędzy mężczyznami i kobietami.
Miłość i szacunek są podstawą umożliwiającą zmiany. Tylko dzięki nim możemy żyć razem w pokoju. Każdy może i powinien uczynić miłość i szacunek podstawą swego działania. To całkiem proste.
My, Somalijczycy, wierzymy, że na księżycu znajduje się drzewo życia. Kiedy twój liść opada, przyłączasz się do Allaha w rajskim ogrodzie.
W najgorszych sytuacjach religie są instrumentem do podburzenia ludzi przeciwko sobie, wzbudzenia nienawiści i przemocy, a nawet wywoływania wojen. W ich imię narody na całym świecie uciskają się wzajemnie, dyskryminują, biją i mordują.
(...)love and respect - miłość i szacunek. To wszystko, co jest potrzebne, aby poznać się i zrozumieć. To lekarstwo, które rodzice powinni podawać swoim dzieciom. One muszą mieć szansę, by obdarzyć szacunkiem innych ludzi i inne kultury. Jak wychowamy nasze dzieci, tak będzie wyglądał świat w przyszłości.
Dzieliliśmy się naszym szczęściem z innymi, bo chociaż przeważnie jednak lub dwie rodziny podróżowały osobno, to wszyscy byliśmy cząstką większej społeczności".
Do dzisiaj cenię rzeczy proste i zwyczajne. Codziennie spotykam ludzi, którzy mają piękne domy, często wiele domów, samochody, jachty, biżuterię, ale myślą o jednym- żeby mieć jeszcze więcej. Zupełnie jakby za cenę kolejnej rzeczy mieli osiągnąć spokój ducha.
Przyroda daje nam wszystko, czego potrzebujemy. Żywi nas i pozwala nam żyć. Zawdzięczamy matce naturze życie, musimy ją więc szanować i kochać. Ten, kto obraża matkę naturę i wyzyskuje ją, musi zapłacić za to wysoką cenę. Płci za to zdrowiem i -w najgorszym wypadku -nawet życiem. Naraża też życie innych ludzi, przede wszystkim swoich dzieci.
Dowiedziałam się wszakże, co to znaczy być afrykańską kobietą. Znaczyło to cierpieć w milczeniu, biernie i bezradnie, jak dziecko.
Kobieta, która nie dowie się niczego o swoim ciele, nie mówiąc już o swej seksualności, nigdy nie będzie miała szczęśliwego i spełnionego pożycia, ponieważ nie wie, co lubi, a czego nie. Tym samym nie może też budować poczucia wartości jako kobieta.
- żyjemy wszyscy w jednym wszechświecie, w którym wszystkie żywe stworzenia, nieważne czy to ludzie, czy zwierzęta albo rośliny, tak samo jak nasza matka ziemia, mają takie same prawa. jeśli nie szanujemy tych praw, cała konstrukcja traci równowagę.
Wszyscy zamieszkujemy jedną planetę, za którą jesteśmy odpowiedzialni. Każdy powinien dziś wiedzieć, że to, co dzieje się w jednym kraju, ma konsekwencje dla całego świata.