Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Człowiek to pożałowania godne stworzenie. [...] Zawsze walczy, żeby w coś lub w kogoś wierzyć. Nie sam, o nie, wszyscy musza w to wierzyć, wszędzie, za każdą cenę. Tak ludzie żyli od niepamiętnych czasów...

[...] Jezus nie chciał, by Jego rewolucyjna idea przekształciła się w to, czym jest dzisiaj, i nie wyobrażał sobie, że Jego nauki staną się dogmatami wiary. I że ta wiara będzie zaciskała się na szyi wyznawców jak sznur, w dodatku w Jego imieniu. Przecież walczył o wolność i nienawidził władzy. Czy to nie ironia?

Chyba nie potrzebujemy łapówki w postaci raju, żeby się zachowywać przyzwoicie, ani nie robimy tego ze strachu przed piekłem i potępieniem. Może byłoby zdrowiej, gdyby ludzie zaczęli po prostu wierzyć w siebie?