cytaty z książek autora "Katarzyna Janus"
- Co to znaczy normalny? Normalność jest względna, zależy od punktu widzenia.
Intymne chwile między dwojgiem ludzi to ciągłe poznawanie siebie.
Kiedyś były jej przekleństwem, stale zgarbiona usiłowała ukryć go w zbyt obszernych ciuchach, chowając nieudolnie między ramionami. Do dziś pamięta te słowa wypowiadane za jej plecami przez śliniące się usta dorastających podrostków: "bimbały, balony, cyce jak donice" - niekończący się koszmar. Wtedy... Teraz była ze swych atrybutów dumna, nie miała się czego wstydzić.
Że też taka mizerota ze mnie - pomyślała. Zawsze miałam się za tą dzielną, a tu proszę, lelija!
Stary aparatczyk, wieczny dyrektor albo urzędnik państwowy. Zawsze wiedział, jak się ustawić. Teraz dopiero go kojarzę. Jeden z tych "twardogłowych".
- Czasami tak jest, że podejmowanie najważniejszych życiowych decyzji przychodzi nam z niewyobrażalnym trudem. Ale może warto po prostu zdać się na los?
Zakochany człowiek jest zdolny do wielu czynów, zarówno tych heroicznych, jak i tych najbardziej podłych.
- Nie powinno się odkładać tak ważnych rzeczy. Czasem tego "później" może już nie być.
Jak to mówią, lepiej późno niż wcale. A ja mówię, lepiej późno niż jeszcze później.
- Wiesz, co to jest baby blues?
(...) Kobiety mają wrażenie, że zupełnie nie kontrolują sytuacji, nie mają na nic wpływu, innymi słowy nie radzą sobie z niczym. To wszystko powoduje obniżenie nastroju, częsty płacz, zupełnie nieuzasadniony, poczucie, że jest się złą mamą, że opieka nad dzieckiem je przerasta.
A jakie jest najlepsze lekarstwo na te nasze rany? Miłość! Zdecydowanie miłość.
Na pewne sprawy nie mamy wpływu. I wówczas nie pozostaje nam nic innego, jak je zaakceptować. Oswoić, nauczyć się z nimi żyć i robić wszystko, aby jak najbardziej zmniejszyć ich złe następstwa.
W życiu trzeba pocałować kilka żab, zanim się trafi na księcia.
Jeżeli za bardzo ci na tym zależy, prędzej czy później zaczynasz to tracić, a wtedy jeszcze mocniej boli.
Podobno to nieprawda, że tylko w bajkach zdarzają się tacy szczęśliwcy, którzy trafiają na tę prawdziwą miłość za pierwszym razem. Taką od przedszkola do grobowej deski.
Nie lubiła miasta z tym całym jego pośpiechem, hałasem, anonimowością. Tęskniła za jeziorem, w którego odmętach słońce chowało się wieczorem, za szumem zarośli przy brzegu, nurkującymi z pluskiem rybami, zakochanymi żabami kumkającymi jak szalone, bocianami brodzącymi na podmokłych łąkach w poszukiwaniu smacznych kąsków... Długo by jeszcze wymieniać.
Czyżby miała w sobie jakąś usterkę? Ukrytą wadę, która ujawnia się przy dłuższym użytkowaniu? Właśnie... Użytkowaniu! Chyba jedynie do tego służyła wszystkim nowo poznawanym mężczyznom. Do użytkowania!
Spotykanie do tej pory faceci mieli zdecydowanie rozum w gaciach, a serca nie posiadali.
Kolejny facet, którego tak łatwo połechtać po jajach - pomyślała.
Czasem trzeba kopnąć los w tyłek, kiedy ten nie zwraca na nas uwagi.
Czas nie podlega żadnym zmianom ani prośbom, ani groźbom. Biegnie swoim torem, równym rytmem, nie ogląda się za siebie, nie zatrzymuje się, żadne przeszkody nie są mu straszne.
W końcu w życiu nie trzeba koniecznie być szczęśliwym, czasami wystarczy być zadowolonym.
Podśpiewując sobie pod nosem, zwyczajnie robiła swoje. Adam Małysz zawsze mówił, że skupia się na tym, żeby oddać dwa dobre skoki, tak też i ona koncentrowała się na ugotowaniu trzech dobrych dań. I tyle.