Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ból stra­ty jest sil­niej­szy niż ra­dość ze zwy­cię­stwa, bo zwy­cię­stwo świę­tu­je się przez chwi­lę, a stra­tę pa­mię­ta do końca.

Zemsta to zemsta. Nieważne, co nią kieruje. Chęć zniszczenia nigdy nie rodzi się pod wpływem dobra.

Nieważne, ile pieniędzy by się miało i ile władzy, ostatecznie zostaje tylko kamień. To on ma największą moc. Pokolenia przemijają, odchodzą z tego świata, a on zostaje, jako świadectwo minionych dni.

Jedni ludzie rodzą się, by rządzić, inni by być rządzonymi.

Jednak to prawda, że ludzie są podatni na manipulację. Wystarczy okazać im trochę czułości, a tracą głowę. To najlepszy wabik. Jeśli chcesz, aby ktoś stał się twoim niewolnikiem, po prostu rozkochaj go w sobie. Spraw, aby uwierzył, że jesteś w stanie uczynić dla niego wszystko. W ten sposób odwdzięczy ci się tym samym.

Ktoś kiedyś powiedział, że miłość i nienawiść przeplatają się ze sobą. Nie mylił się. Teraz to wiem. Jeśli kocha się kogoś szczerze, tak z całego serca, to świadomość zdrady budzi najgłębsze pokłady nienawiści.

Po co bać się czegoś, co i tak jest nieuniknione? Czy dziś, czy jutro? Jakie to ma znaczenie? Ważne, aby w tej ostatniej minucie zachować swoją godność i dumę. Nie błagać o litość, lecz z pełną odwagą wypatrywać końca. Pokazać, że mimo klęski tak naprawdę jest się zwycięzcą. Bo czyż oprawcy nie o to chodzi, by widzieć łzy i lęk skazańca?

A któż z nas jest normalny? (...) Każdy skrywa w sobie robaka, który go gryzie. Jedni karmią go przez całe życie, szaleństwo przemieniając w geniusz. Inni negują jego istnienie, wypierają, ale tylko do czasu… Niestety, gdy ten na dobre rozpanoszy się w ich umyśle, jest już za późno na pomoc. Na szczęście są i tacy, którzy w porę zdają sobie sprawę z obecności intruza i wypowiadają mu wojnę.

Życie to chwila, która zbyt szybko przemija. Warto więc czerpać z niego pełnymi garściami i nie żałować niczego.

Prawdziwa miłość to ten ktoś kto stoi u naszego boku nie wymagając niczego i nie narzucając swych warunków. Po prostu trwa w chwilach dobrych i w chwilach złych. Zwłaszcza w tych złych.

Nie warto zapominać, trzeba pamiętać i pielęgnować w sobie każdy z takich momentów, bo to skarb najcenniejszy, który jako jedyny pozostaje w nas na zawsze. Nawet wtedy, gdy bliskich, ukochanych, nie ma już z nami.

Gdy dwoje najbardziej samotnych ludzi na świecie wreszcie się spotyka, nie może to być zwykły przypadek. Po prostu los krzyżuje ze sobą ich ścieżki po to, aby wreszcie przestali czuć tę wszechogarniającą pustkę. Po to, aby ich dwie samotności stały się jedną wspólną. Aby nie było ja i on, tylko my.

Mówi się, że człowiek rodzi się samotny i umiera samotnie. Jednak przez całe życie dązy do tego, aby nie odczuwać tej pustki. By znaleźć kogoś, kto będzie przy nim trwał na dobre i złe, w radości i w smutku. Kto sprawi, że zapomni się o tym, co nieuchronne.

Czasem najrozsądniejszym rozwiązaniem jest pogodzić się z nieuchronnym. Trzeba coś stracić, aby coś zyskać.

Ofiary czasem są potrzebne, aby coś zyskać. Nie pamiętasz ze szkoły lekcji o antycznych bogach? Wymagali ogromnych ofiar, aby okazać swym wyznawcom łaskawość.

Jak żyć, gdy każdy kolejny dzień jest podobny do poprzedniego i tak samo dołujący? Jak próbować walczyć z przeciwnościami losu, gdy na swej drodze napotyka się niezliczoną liczbę przeszkód?

Trzeba umieć czerpać z życia pełnymi garściami, a nie ograniczać się ze względu na jakieś durne normy moralne. Zresztą czyż to nie sami ludzie wymyślili te normy? Chrzanić je! Żyje się po to, by odczuwać całą gamę przyjemności. Kto da nam gwarancję, że po śmierci dostaniemy drugą szansę? Liczy się tu i teraz, i to, czego chcemy. Precz z zasadami! Jedyną, którą trzeba przestrzegać, jest ta, by robić wszystko, na co się ma ochotę.

Jesteś moim podarunkiem od losu, na który już nie liczyłem. O którym nawet nie śmiałem marzyć. Będę cię prowadził przez życie i nie pozwolę zostać w tyle. Gdy przystaniesz, ja też się zatrzymam. Gdy upadniesz, podniosę cię. Gdy będziesz biec, ja pobiegną za tobą. Dokądkolwiek. Kiedykolwiek. Zawsze.

Rozstanie jest sprawdzianem miłości. Przetrwa tylko ta, której nie zniszczy czas, odległość i inni ludzie.

Każdy z nas ma swój własny wszechświat, którego jest epicentrum. Tych wszechświatów są miliardy. Czasem niektóre nachodzą na siebie, łącząc się, a czasem tylko przez chwilę przenikając. Ale nawet wtedy nie znamy myśli i odczuć innych ludzi. To smutne, ale zawsze jesteśmy samotni.

Ale cóż można poradzić na to, że pieniądz ma magiczną moc. Otwiera wszystkie drzwi, jednocześnie zamykając ludziom oczy. Odbiera im rozum i sprawia, że stają się głusi oraz ślepi. Może dać szczęście lub doprowadzić do rozpaczy. To najlepszy narkotyk, jaki kiedykolwiek wymyślono.

Dzięki Tobie zrozumiałem, co znaczy kochać kogoś na prawdę. Nadałaś sens memu życiu. Bez Ciebie byłbym nikim [...] Lepiej przeżyć chwilę z osobą która jest dla nas całym światem, niż całą wieczność samotnie.

Każdy z nas jest częścią historii -powiedziała cicho. Mniejszą lub większą. Czasem niedostrzegalną, le jakże istotną. Bez nas nie ma przyszłości.

Czasem miłość oznacza cierpienie rozstania, jednak tylko ta najprawdziwsza, najszczersza, bezwarunkowa, daje pewność powrotu.

To co widzą oczy lub słyszą uszy nie zawsze jest prawdą.

Nie można od tak w jednej chili przestać kochać kogoś kto był dla nas całym światem.

Ból jest nieodłączną częścią istnienia. Czasem wydaje się, że to już kres, że więcej nie zdoła się znieść, a jednak trwa się nadal.

Obiecuję, że zawsze będę w pobliżu ciebie, chociaż nikt nigdy mnie nie zobaczy. Będę przy tobie do samego końca, a później odejdę wieść dalej swoje bezsensowne istnienie, ciągle mając pod powiekami twój obraz. Spotkanie z tobą zmieniło mnie, pozwoliło odkryć coś, o czym nie miałem pojęcia. Będę ci za to wdzięczny przez całą wieczność.

Taka jest polityka. To bagno, które pochłania
każdego, kto w nie wdepnie.

Można mieć wszystko, a jednocześnie być najuboższą istotą na świecie. Bo bliskości drugiego człowieka nie zastąpi nic. Żadne pieniądze, ani luksusy.