Rozmowa pomaga iść na przód. Żeby wyzwolić się z przeszłości. Żeby przewidywać przyszłość.
Najnowsze artykuły
- ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać2
- ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
- Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński25
- ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Céline Raphaël
1
7,1/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,1/10średnia ocena książek autora
210 przeczytało książki autora
215 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Machina sądowa, raz puszczona w ruch, nie bierze pod uwagę osobistych uczuć.
1 osoba to lubiKto kłopocze się tym, co było, traci teraźniejszość i ryzykuje przyszłość". Często trudno jest nabrać dystansu do swojej przeszłości, zaakce...
Kto kłopocze się tym, co było, traci teraźniejszość i ryzykuje przyszłość". Często trudno jest nabrać dystansu do swojej przeszłości, zaakceptować ją. Jednak aby zwrócić się w stronę przyszłości, ten trud jest niezbędny.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
W niewoli ambicji Céline Raphaël
7,1
Wiele rodziców chce dla swoich dzieci lepszej przyszłości często nie zastanawiając się czy dla nich rzeczywiście jest to wymarzona droga.
W książce Céline Raphaël opisuje swoje dramatyczne dzieciństwo, gdzie ojciec siłą chciał zrobić z niej pianistkę. Była zmuszana do gry na pianinie do późnych godzin nocnych, pozbawiona posiłków i często doznawała przemocy od ojca psychicznej i fizycznej za najdrobniejsze pomyłki.
Historię Céline czyta się niezwykle szybko, zarwałam noc, aby doczytać ostatnie rozdziały. Najbardziej irytująca była bierność nauczycieli, którzy nic nie podejrzewali, że dziecko chce zwrócić na siebie uwagę. Za minus uważam występujące literówki w książce, które sprawiają, że albo zdanie jest urwane i traci sens. Na szczęście nie było ich dużo. Czytając książkę każdy się przekona czy dziewczyna wyrwała się spod tyranii swojego ojca i znalazła swój wymarzony cel. Książka pokazuje, że talent w jakiejkolwiek dziedzinie to nie tylko praca z jego rozwijaniem,ale także przyjemność, która daje poczucie spełnienia w życiu. Taką małą ciekawostką jest to, że książkę rekomenduje znana piosenkarka Anna Wyszkoni. Warto przeczytać.
W niewoli ambicji Céline Raphaël
7,1
Książka, która wpadła mi w oko (na szczęście nie bolało :>) w momencie, kiedy do bibliotecznego katalogu wpisałam autora „Wojny” Louisa-Ferdinanda Céline. Okładka mnie zmroziła, więc natychmiast wyszukałam informacje o autorce, Céline Raphaël. Ukazała mi się młoda, delikatnej budowy kobieta, z uśmiechem na twarzy, oparta o instrument, który zmienił jej życie w piekło...
„W niewoli ambicji” to obraz dziecka maltretowanego przez własnego ojca, ogólnie szanowanego dyrektora, który w oczach postronnych był rodzicem idealnym. Jego rodzina mieszkała w pięknych domach, nigdy niczego im nie brakowało, uzdolniona muzycznie córka odnosiła sukcesy jako pianistka (zazwyczaj jako najmłodsza uczestniczka konkursów, w tym najbardziej wymagającego, Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina).
Ta historia boli, z wielu powodów. Jest wyraźnym sygnałem, że przemoc fizyczna i psychiczna wyrządzana dzieciom nie wiąże się tylko z dysfunkcyjnymi rodzinami. Niespełnione marzenia przerzucane na potomków zazwyczaj robią więcej krzywdy niż pożytku. Instytucje społeczne, takie jak szkoły, zupełnie nie dostrzegają sygnałów, jakie wysyłają dzieci z przemocowych rodzin. Jasno i wyraźnie widać tu, jak bardzo potrzebna jest w szkole pielęgniarka, taka, która jest tam na stałe, a nie tylko z doskoku. Na studiach medycznych nie poświęca się w ogóle czasu na przerobienie materiału na temat nadużyć względem nieletnich (może teraz się zmieniło, choć mam wątpliwość). Skoro zaś już jestem przy medycynie, punkt najważniejszy, traumy z dzieciństwa, których dorośli nie przerabiają, bo wydaje im się, że jakoś z tego wyrośli, bardzo mocno oddziaływają na następne pokolenie. Krzywda wyrządzona dziecku przenosi się na kolejne... Warto sięgnąć po ten tytuł, żeby wyczulić się na sygnały, jakie dzieci wysyłają dorosłym, kiedy jest im źle...
IG @angelkubrick