Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czyta się płynnie z niemałym zainteresowaniem, choć główny bohater Paul Rainey to mocno bucowaty typ, który w ogóle nie daje się lubić. Paul nie jest jednak od darzenia go jakimiś uczuciami; to figura współczesnego mężczyzny po 40, który wypalony zawodowo (pracuje w sprzedaży) jest wysoko funkcjonującym alkoholikiem i pewnego razu jego życie diametralnie się zmienia, a wszelkie turbulencje z tym związane mają związek z pracą zawodową. Cóż, przeczytawszy na okładce, że książka ma sporo wspólnego z filmem "Glengarry Glen Ross" (jednym z moich ulubionych),sięgnąłem po nią natychmiast. No i rzeczywiście, pewne odniesienia do filmu są (nawet bohaterowie go wspominają),ale to raczej pierwsza połowa książki. I, trzymając się filmowych porównań, to w drugiej połowie, wchodzi raczej jakieś kino społeczno-obyczajowe, a na końcu mały heist-movie:) Nie chcę spoilerować, więc o fabule nic więcej nie powiem. Książka jest dobra, ale nie wybitna; wnioski do jakich dochodzi autor (no dobra, to moje interpretacje bardziej niż jego wnioski) są dosyć banalne, a dialogi, którymi mówią postacie są proste, wręcz skrótowe. Jakiś lewak by powiedział, że to opowieść o uwięzieniu w kapitalizmie, a prawak - że to historia słabego grzesznika, który zaprzedał duszę diabłu, aby nie zatonąć i za wszelką cenę utrzymać się na powierzchni materialistycznego i bezdusznego korpo-świata:) Zresztą, końcówka jest dosyć niejednoznaczna; można ją interpretować różnie, a postawa głównego bohatera (jak w dobrym dramacie sądowym) ma wiele odcieni szarości. Polecam sprawdzić, ale w ostatecznym rozrachunku arcydzieło to to nie jest. Cztery z plusem w skali szkolnej. I świetna okładka - tu należy się, moim zdaniem, pochwała grafikowi.