Najnowsze artykuły
- ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać3
- ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
- Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński27
- ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Barbara Hołub
10
7,1/10
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,1/10średnia ocena książek autora
18 przeczytało książki autora
23 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Oblicza alkoholu w kulturze elit od średniowiecza do współczesności
Robert Bubczyk, Barbara Hołub
7,5 z 2 ocen
6 czytelników 0 opinii
2015
Kulinarne niedyskrecje czyli kuchnia ludzi znanych i lubianych
Barbara Hołub
8,0 z 1 ocen
4 czytelników 0 opinii
1990
Najnowsze opinie o książkach autora
Przy wileńskim stole Barbara Hołub
7,0
"Przy wieleńskim stole" to sentymentalna i bardzo apetyczna podróż do Wilna sprzed wielu lat.
Autorka zaprezentowała kilkanaście wywiadów ze znanymi Polakami związanymi z Wileńszczyzną w różny sposób - jedni się tam urodzili i dorastali, inni trafili tam przez przypadek, ale pobyt w tym mieście był dla nich bardzo ważny.
Poznajemy Wilno jako polskie miasto, miasto przedwojenne albo wojenne, okupowane przez sowietów, Litwinów i Niemców. To także tygiel kultur, bo przecież mieszkało tam wielu polskich Żydów, których większość bestialsko wymordowano.
Kto opowiada o tym niezwykłym miejscu? Między innymi: Tadeusz Konwicki, Ryszard Kapuściński, Emil Karewicz, Czesław Niemen, Zygmunt Kęstowicz, Stefan Bergman, Danuta Szaflarska, Hanna Skarżanka...
Te wspomnienia są niezwykle wzruszające, niejednokrotnie dramatyczne, ale czasem też zabawne, zwłaszcza gdy niektórzy wspominają dzieciństwo jako okres pełen uczniowskich psikusów, wybryków i przygód.
Wszyscy bohaterowie, zachęcani przez Barbarę Hołub, opowiadają także o zapamiętanych potrawach, świętach, rodzinnej kuchni, zarówno tej przedwojennej i w związku z tym nieraz bardzo obfitej, wymyślnej, urozmaiconej, jak i tej wojennej, a więc oszczędnej, biednej, niemal głodowej, ale niezmiennie pomysłowej - jak się okazuje, nawet w najcięższych czasach kobieca inwencja nie znała granic.
Wspomnienia są przeplatane oryginalnymi przepisami sprzed wielu dekad, Gdy czyta się te receptury, aż ślinka leci, nawet jeśli to całkiem proste dania. Nieraz wymagają one jednak czasu, a tego - nie ukrywajmy - bardzo nam dziś brakuje.
Lektura tej książki była przyjemna, ale też obfitowała w głębokie refleksje. Polecam szczerze - nie tylko miłośnikom Kresów i kulinariów:)
Przy wileńskim stole Barbara Hołub
7,0
Książka to kilkanaście (chyba 17 wywiadów) rozmów, które autorka przeprowadziła w 1989 roku ze znanymi osobami, które w taki lub inny sposób związane są z Wilnem, Wileńszczyzną i Litwą. Rozpoczynamy od najlepszej w książce rozmowy z Tadeuszem Konwickim, który opowiada np. jak należy jeść kołduny (jego dziadek potrafił zjeść 72 za jednym posiedzeniem). Ostatni wywiad to fantazja autorki. Wywiad fikcyjny z Melchiorem Wańkowiczem skompilowany z wypowiedzi znanych z prasy i książek. Po drodze są rozmowy między innymi z Hanną Skarżanką, Danutą Szaflarską (w Wilnie zaskoczył Ją wybuch wojny i spędziła tam całą wojnę),księżną Izabellą Radziwiłł. Są też rozmowy z Emilem Karewiczem, Zygmuntem Kęstowiczem, Ryszardem Kapuścińskim itd. itp. Rozmowy są o dzieciństwie, młodości, przeżyciach wojennych, różnicach kulturowych, obyczajach i o kuchni wileńskiej. Bardzo ciekawy jest wywiad ze Stefanem Bergmanem o żydowskim Wilnie, o synagogach i o wkładzie Wilna w rozwój języka jidysz oraz w rozwój świeckiej kultury żydowskiej. Po każdym wywiadzie jest wstawka na temat potraw wywodzących się z Wileńszczyzny: bliny, kindziuk, kołduny, kisiele, kwasy chlebowe, śliżyki, cepeliny i inne. Autorka odszukała przepisy ze starych książek kucharskich, poradników i kalendarzy. Są też receptury podyktowane przez gospodynie z Wileńszczyzny.