Jesteśmy społecznością, która kocha książki

romans historyczny? gdyby mi tę książkę ktoś tak opisał, w życiu bym po nią nie sięgnęła. na szczęście tym razem obyło się bez doradców i w ten oto sposób się zaczytałam… ale od początku. myślę, że każdy zainteresowany zarówno tematyką bałkańską, jak i historią Bałkanów znajdzie u Šenoi coś dla siebie. powieść zawiera bowiem odpowiednią porcję historii Chorwacji XVI wieku, barwne charakterystyki warstw społecznych i stosunków międzynarodowych ówczesnej Chorwacji borykającej się z inwazją Turków, i wreszcie całą gamę sposobów uprawiania lokalnej polityki z wszystkimi jej cieniami (konformizmem, cwaniactwem, manipulatorstwem, konfliktami i egzotycznymi sojuszami),które autor próbuje niekiedy łagodzić postawami głębokiego patriotyzmu lub chociażby zwykłą ludzką przyzwoitością… wątek trudnej miłości pięknej zagrzebskiej mieszczki Doricy Krupiciovej i szlachetnego Pavla Gregorijanca – starszego syna porywczego włodarza pobliskiego Medvedgradu – pomimo tego, że jest ciekawie poprowadzony i obfituje w liczne zwroty akcji odbieram jako poboczny, acz niewątpliwie wartościowy w kontekście zarysowania zwyczajów i mentalności ówczesnego społeczeństwa. nawet jeśli czasem zachowanie i motywy postępowania tytułowej bohaterki oraz jej otoczenia mogą wydawać się niezrozumiałe, kompletnie oderwane od modelu jaki znamy i praktykujemy dziś, a dialogi często wywołują uśmiech, zaryzykuję stwierdzenie, że znowu nie aż tak wiele się od tamtych czasów zmieniło. w szczególności zaś, gdy ojciec młodego Pavla nienawidzi Zagrzebia i jego mieszkańców całym sercem, a w sprawę zamieszają się odrzuceni zalotnicy płci obojga… przepis na dobrą książkę jest stary jak świat – wszystko w odpowiednich proporcjach. moim zdaniem wyszło smakowicie