Najnowsze artykuły
- ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant1
- ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
- ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński9
- ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Anton Myrer
Źródło: https://en.wikipedia.org
3
6,1/10
Pisze książki: literatura piękna
Urodzony: 03.11.1922Zmarły: 19.01.1996
Weteran Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych oraz pisarz, który w swojej twórczości odmalowywał życie oficerów armii w czasach wojny oraz pokoju.
6,1/10średnia ocena książek autora
133 przeczytało książki autora
123 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Obiekt pożądania Anton Myrer
5,7
Obyczajowa powieść przedstawiająca losy dobrego brata Tiptona, złego brata Chapina oraz kobiety, w której oboje bracia są zakochani - Jophy. Tłem historii bohaterów są lata 20-40 XX w. Tipton i Chapin jako bohaterowie american dream "od pucybuta do milionera" poznają smak sukcesu, władzy, z którymi nieodłącznie spleciona jest zawiść i chciwość. Bracia zostają uwikłani w niebezpieczną grę, którą podsyca rywalizacja o Jophy.
Powieść czyta się szybko i przyjemnie. Wielki minus za polskie tłumaczenie tytułu- sorry, ale "obiekt pożądania" kojarzy mi się bardziej z dennym harlekinem a nie ambitną powieścią z jaką niewątpliwie mamy do czynienia.
Ostatni kabriolet Anton Myrer
6,5
Nie lubię zostawiać niedokończonych książek. Ale sama myśl, że miałabym przebrnąć jeszcze przez prawie trzysta stron tej powieści, budzi we mnie skojarzenia z drogą przez mękę.
To typ powieści, którego nie cierpię - mam wrażenie, że autor za wszelką cenę chciał przekazać coś głębokiego i rozprawić się z przeszłością, postanowił więc ubrać to w płaszczyk naiwnej historii pełnej nijakich postaci. Bo chociaż męczyłam się niezmiernie przez kilka tygodni, nie zapamiętałam ani imion, ani cech charakterystycznych głównych bohaterów, prawdopodobnie dlatego, że ich nie mają. Beznadziejne opisy obrzydziły mi nawet tytułowy kabriolet. Tak więc przyszedł czas na decyzję, nie przeczytałam i prawdopodobnie nie przeczytam. Na szczęście książka wygląda jak nowa i znakomicie nada się na prezent. Dla kogoś, za kim nie przepadam.