Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To niestety najsłabszy jak dotąd tom „Lipowa”. Bardzo przypadła mi do gustu cała seria, dlatego oczywiście sięgnęłam po kolejny tom. Przykro mi to mówić, ale pierwszy raz poczułam się znużona czytając. Zwyczajnie czuję się już zmęczona miłosnym trójkątem Weronika-Daniel-Emilia. Jak dla mnie niestety mało wiarygodna jest nagła miłość Daniela do Emilii. Tak długi czas był pewien że to Weronika jest jego miłością i teraz nagle co? Olśniło go że jest nią Emilia a Weronikę ma gdzieś i perfidnie ją okłamuje? Różne rzeczy w życiu się zdarzają ale taka nagła zmiana frontu jest po prostu mało wiarygodna. Od początku do końca tomu autorka serwuje nam operę mydlaną z udziałem całej trójki. Wątek kryminalny i ilość trupów też trochę przesadzona. Plusem jest ciekawa historia z przeszłości Klementyny i sama końcówka, która trzyma w napięciu. Czekam też na dalszy rozwój wątku Marka Zaręby i Pawła Kamińskiego, więc mimo tego że Pokrzyk mnie nie porwał, dam szansę kolejnej części. Oby nie ostatnią.

To niestety najsłabszy jak dotąd tom „Lipowa”. Bardzo przypadła mi do gustu cała seria, dlatego oczywiście sięgnęłam po kolejny tom. Przykro mi to mówić, ale pierwszy raz poczułam się znużona czytając. Zwyczajnie czuję się już zmęczona miłosnym trójkątem Weronika-Daniel-Emilia. Jak dla mnie niestety mało wiarygodna jest nagła miłość Daniela do Emilii. Tak długi czas był...

Od dawna jestem fanką Murakamiego, więc bardzo się ucieszyłam, gdy dowiedziałam się, że Śmierć Komandora ukazała się na rynku. Czytanie sprawiło mi ogromną przyjemność. Muszę przyznać, że zaskoczeniem było dla mnie to, że Śmierć Komandora ma jakiś taki optymistyczny wydźwięk, nie ma w niej tak dużo melancholii w porównaniu do wcześniejszych utworów autora, tak wielu dramatów, schizofrenii, samobójstw itp. Oczywiście autor nie mógł z tego zupełnie zrezygnować - bo wtedy nie nazywałby się Murakami :) ale mimo wszystko po przeczytaniu Śmierci Komandora miałam wrażenie, że wszystko dobrze się skończyło, nie czułam takiej przesadzonej nostalgii, jak dotychczas przy innych książkach Murakamiego :) Do tego oczywiście wplecione w fabułę magiczne elementy dodawały fajnego nastroju i powodowały, że można się było czytając przenieść do innego świata. Polecam!

Od dawna jestem fanką Murakamiego, więc bardzo się ucieszyłam, gdy dowiedziałam się, że Śmierć Komandora ukazała się na rynku. Czytanie sprawiło mi ogromną przyjemność. Muszę przyznać, że zaskoczeniem było dla mnie to, że Śmierć Komandora ma jakiś taki optymistyczny wydźwięk, nie ma w niej tak dużo melancholii w porównaniu do wcześniejszych utworów autora, tak wielu...

No niestety Alex mnie nie porwała... O ile pierwsza połowa naprawdę wciągająca, to niestety druga, jak dla mnie klapa... Myślę, że tkwił w niej naprawdę duży potencjał i można było z niej zrobić prawdziwą bombę, ale niestety moim zdaniem słabo poprowadzona akcja w drugiej części książki i banalne zakończenie. Podsumowując za pierwszą część - czyli Alex w klatce dałabym 8, ale reszta miernie.

No niestety Alex mnie nie porwała... O ile pierwsza połowa naprawdę wciągająca, to niestety druga, jak dla mnie klapa... Myślę, że tkwił w niej naprawdę duży potencjał i można było z niej zrobić prawdziwą bombę, ale niestety moim zdaniem słabo poprowadzona akcja w drugiej części książki i banalne zakończenie. Podsumowując za pierwszą część - czyli Alex w klatce dałabym 8,...