Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mettner jest jednym z głosów krytyki pochodzącym z wewnątrz kościoła katolickiego. Opus Dei ucieleśnia wszystkie grzechy instytucji i hierarchów włącznie z ówczesnym papieżem, Janem Pawłem II. Sensacyjny temat mógłby być ciekawszy, gdyby nie to, że Mettner pisze szczegółowo, rozwlekle i nie opuszcza okazji, by każdą myśl powtórzyć na kilka różnych sposobów. Głównie interpretuje autentycznie oburzające pisma założyciela Dzieła, podaje też ogromną ilość informacji, nawet jeśli po tylu latach już nieaktualnych, na temat najpotężniejszej katolickiej sekty. Zarzuty, jakie Mettner stawia Opus Dei to między innymi: spełnianie wszystkich charakterystycznych cech mafii, tajność, dążenie do władzy i pieniędzy, zniewolenie członków, karność, manipulacja przy werbowaniu członków i werbowanie dzieci, separowanie członków Dzieła od rodziny, odgórny zakaz dyskusji i uznawania kompromisów, elitarność, oszustwa przy beatyfikacji założyciela, zakaz antykoncepcji wzięty z księżyca, szpiegowanie i morderstwa katolików z tak zwanego „kościoła ubogich” w Ameryce Południowej, machlojki finansowe na szeroką skalę, również w powiązaniu z Bankiem Watykańskim, ogromny udział w rządach faszystowskich w Hiszpanii, przemoc psychiczna, fizyczna (biczowanie, pasy z kolcami) i ekonomiczna wobec członków, itd., itp. Na Opus Dei Mettner nie kończy. Zarzuca całej konserwatywnej części kościoła katolickiego, tej która popiera Dzieło, fanatyzm, indoktrynację, sekciarstwo i doprowadzenie do tego, że ludzie odwracają się od kościoła, który został założony na filozofii miłości, tolerancji, pomocy ubogim i walki z establishmentem, a stał się ich zaprzeczeniem i odrażającą parodią.