Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie oczekiwałam niczego wygórowanego od „Blasku”. Potrzebowałam powieści lekkiej, przyjemnej, którą szybką się czyta i odrywa myśli od rzeczywistości. To zadanie spełniła, nie było także aż tak wiele rażących wad, których bym nie zniosła. A zatem czas nie był stracony. No, ale do rzeczy. Fabuła, jak najbardziej dla mnie, lubię klimat podróży w kosmosie. Z początku miałam nadzieję, że bohaterami powieści będą osoby w innym przedziale wiekowym , no ale jakość to przeżyłam. Język oczywiście także przeznaczony dla młodzieży – prosty, niewymagający . Nic złego, jeśli sięga się po to z pełną świadomością. Postacie w porządku, choć w tym przypadku grały mniejszą rolę (słabo rozwinięte nie tylko pod względem osobowości ale i zachowania, do tego słabe dialogi). Akcja i wydarzenia na statkach bardziej mnie pochłaniały. Główna bohaterka w porządku, ale nie jest postacią, która by nas swoją osobowością zaintrygowała. Przeciwieństwem natomiast jest Seth – trudno wyrobić sobie o nim jednoznaczne zdania, nie wiemy do końca, co tam się kryję. Postać ciekawa, frapująca i wzbogacająca powieść. Autorka poddaje również rozważeniu kwestie wiary i prawdy. Tematy ciekawe, ale i trudne. Ukazała jednak, jak duży wpływ ma wiary na ludzi, co w nich budzi, do czego prowadzi. Pojawia się pytanie, kiedy wiara pozostaję wiarą, a kiedy staje się narzędziem manipulacji? Bardzo ciekawe wątki się pojawiły, które doceniam, gdyż zmusiły mnie do rozważań. Powieść całkiem dobra, choć wymagałaby dopracowania. Ale przyjemnie się czytało i podjęty temat wiary zasługuję na wyróżnienie. Nie będę polecać, ale nie powiem też stanowcze nie.