Właściwie Jerzy Adam Miłobędzki (ur. 17 lipca 1924 w Warszawie, zm. 6 grudnia 2003 tamże) – polski historyk sztuki, architektury, kultury, idei; profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności, Międzynarodowego Komitetu Nauk Historii Sztuki oraz Society of Antiquaries. Adam Miłobędzki urodził się w rodzinie inteligenckiej; jego ojciec, Tadeusz Benon Miłobędzki, był profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego, Politechniki Warszawskiej, rektorem SGGW. Adam uczęszczał do Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, a maturę zdał na tajnych kompletach w roku 1942. Studia na Politechnice Warszawskiej ukończył w 1949. Potem został na półtora roku asystentem prof. Bohdana Guerquina w Krakowie. Wtedy zdecydował się rozwijać swoje zainteresowania historyczne. Jego kolejnym mistrzem został prof. Romuald Gutt, dzięki któremu Miłobędzki nie został, jak sam podkreślał, „zabytkowiczem”, ani nie zaprojektował żadnego „fałszywego zabytku”.
Udzielił wielu wykładów w Polsce a także za granicą, w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii oraz Szwecji. Udzielał się również w międzynarodowych organizacjach działających na rzecz ochrony zabytków.
Był dwukrotnie żonaty - z Joanną z Kąkolewskich oraz z Elżbietą z Gieysztorów. Ma dwie córki i syna (partner w spółce JEMS Architekci).
Zmarł 6 grudnia 2003 roku w warszawskim Szpitalu Bielańskim. Został pochowany na warszawskich Powązkach.
W Polsce pierwsze dzieła renesansu powstały na Wawelu z inicjatywy Zygmunta Starego. Jeszcze przed wstąpieniem na tron zaznajomił się on na ...
W Polsce pierwsze dzieła renesansu powstały na Wawelu z inicjatywy Zygmunta Starego. Jeszcze przed wstąpieniem na tron zaznajomił się on na Węgrzech z twórczością Włochów i popierał ją później w swych ważniejszych przedsięwzięciach budowlanych. Ta prowłoska orientacja nie świadczy jednak o głębszej kulturze artystycznej króla, który wcale nie rezygnował przy tym z usług budowniczych późnogotyckich – przede wszystkim zaś mistrza Benedykta.
Włosi przynieśli ze sobą przede wszystkim zespół odrodzonych rzymskich, antycznych motywów architektonicznych i ornamentalnych, stosując je ...
Włosi przynieśli ze sobą przede wszystkim zespół odrodzonych rzymskich, antycznych motywów architektonicznych i ornamentalnych, stosując je najczęściej jako zewnętrzne przybranie budynków. Rzadziej przeszczepiali do Polski nowe schematy rozwiązań przestrzennych, nie tyle zresztą nawiązujące do antyku, co wyspekulowane na podstawie renesansowej teorii sztuki.
Patronat LC
Patronat LC
1980
1980
1978
1967
