Co napisał(-a) João Guimarães Rosa?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Opowiadania brazylijskie Wielkie pustkowie Soropita. Buriti

Szukasz cytatów z książek João Guimarães Rosa?

Cytaty z książek autora João Guimarães Rosa

João Guimarães Rosa

6,2/10

Pisze książki: klasyka, literatura piękna

Urodzony: 27.06.1908Zmarły: 19.11.1967

João Guimarães Rosa (ur. 27 czerwca 1908 w Cordisburgo, Minas Gerais, zm. 19 listopada 1967 w Rio de Janeiro),brazylijski prozaik, często uważany za najwybitniejszego dwudziestowiecznego brazylijskiego pisarza.
Guimarães Rosa z wykształcenia był lekarzem, przez wiele lat pracował jako zawodowy dyplomata. Wykazywał wyjątkowy talent do języków, mówił lub czytał w kilkunastu. Literacką sławę zyskał dzięki opublikowaniu w 1956 opowiadań z cyklu Corpo de Baile i powieści Wielkie pustkowie (Grande Sertão: Veredas),rozgrywającej się wśród brazylijskich bandytów (jagunço) na tle sertão - rozległego, nieurodzajnego lub pokrytego dżunglą płaskowyżu.
W swej twórczości mieszał wątki realistyczne z ludową tradycją i metafizycznymi rozważaniami.

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

1977

Opowiadania brazylijskie

Lygia Fagundes Telles, João Simões Lopes Neto

6,7 z 19 ocen

85 czytelników 3 opinie

1977

Dodaj na półkę

1972

Wielkie pustkowie

João Guimarães Rosa

7,0 z 20 ocen

234 czytelników 3 opinie

1972

Dodaj na półkę

1969

Soropita. Buriti

João Guimarães Rosa

5,0 z 4 ocen

19 czytelników 0 opinii

1969

Dodaj na półkę

Najnowsze opinie o książkach autora

Wielkie pustkowie João Guimarães Rosa

Voudini

ocenił(a) na 57 lata temu

Sertão i jagunço. Terminy te, oznaczające półpustynne połacie w południowo-wschodniej Brazylii oraz ich dziewiętnastowiecznych, uzbrojonych i nadaktywnych mieszkańców płci męskiej, konstytuują tę słynną opowieść. Przedstawia ona bardzo interesujący świat i składa się z dość niepowtarzalnej plątaniny mądrości i komunałów. Niestety, jest przy tym mocno chaotyczna i zdecydowanie przegadana. Autor zapomniał chyba, że inaczej opowiada się historie przy ognisku, a inaczej przedstawia je w książkach. Sama egzotyka nie jest w stanie unieść tego ciężkiego tomu.

Przeczytaj

Wielkie pustkowie João Guimarães Rosa

ola j

ocenił(a) na 87 lata temu

Coś niebywałego. Pierwsze, powiedzmy, sto stron nuży, dłuży się i nudzi. Wchodząc jednak w opowieść, która jest monologiem Riobaldo bez choćby najmniejszego oddechu (żadnych rozdziałów czy chociaż podwójnego odstępu),zaczynamy śledzić i odkrywać dziwną relację z Diadorimem, naturę "grande sertão" i realia życia cangaceiros. Ale przyciąga głównie to pierwsze. I taka moja rada - nie czytajcie żadnych spoilerów przed lekturą...

Przeczytaj