Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam trochę mieszane uczucia i ktoś, kto przeczyta tę opinię może stwierdzić, że się czepiam, bo to przecież TYLKO ZWYKŁE BAŚNIE. :D Ale od początku. Pierwsze opowieści czytało mi się dobrze. Ale jak zobaczyłam, że każda kolejna jest z grubsza podobna do poprzednich (a jest ich w sumie z 30, albo i więcej). Dlaczego podobna? Bo podobne motywy, zdarzenia itd. Fabuła większości z tych baśni opiera się na tym, że jest sobie ubogi zagrodnik / szewc / wojak / sierota szukający lepszego życia, który spotyka na swojej drodze różne mniej (Zły/Kusy, babka diabelska, wredne rodzeństwo / rodzice / macocha) lub bardziej przyjazne postaci (wróżka, magiczne zwierzęta),które albo czyhają na jego życie, albo w zamian za pomoc obdarowują magicznymi przedmiotami czy oferują własne usługi, gdyby tylko zdarzyło się naszemu bohaterowi znaleźć w opałach. Koniec końców nasz biedny bohater staje się bogaty, a władca królestwa, w którym to na przykład w czymś dopomógł, oddaje biedakowi w nagrodę rękę swojej pięknej córki i połowę królestwa. Niemal w każdej baśni pojawia się tu biedny zagrodnik / szewc / wojak albo biedne sieroty / trzej bracia / dwaj bracia / brat i siostra, a ponadto olśniewająco piękna księżniczka, miedziane, srebrne i złote zamki, żywa woda i martwa woda. CZEPIAM SIĘ ;) Wiem, że to TYLKO BAŚNIE, ale momentami jednocześnie śmieszyła mnie i irytowała naiwność, głupota i brak logiki w postępowaniu bohaterów. :D Nie mówiąc już o losie biednych księżniczek (i innych kobiet),którymi to ojcowie królewscy rozporządzają jak chcą i które wiecznie porywa diabeł. A jak czyjaś córka czy siostra brzydka, to od razu musi też okazać się wredna, głupia, nieuczciwa i leniwa, podczas gdy ta piękna jest zawsze miła, mądra, uczciwa i pracowita ("Córka dziada i córka baby", "Trzy siostry")... TAK, WIEM - CZEPIAM SIĘ. :D