Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bohater łysieje i troska o jakość rzedniejącej czupryny nieustannie zaprząta mu myśli. Gdy metody klasyczne nie dają poprawy ucieka się, coraz bardziej zdesperowany, do medycyny alternatywnej, konowałów i szarlatanów. Dość łatwo jednak stwierdzić, że przyjdzie stawić czoła nadciągającej nieubłaganie łysinie odsłaniającej jego niekształtną czaszkę. Niestety, gdy już to następuje, wszystko kończy się nagle, bez żadnego bogatszego opisu reakcji tak bohatera jak i otoczenia. Gdzieś w tle majaczy wątek romantyczny (aczkolwiek zbyt mało tu miejsca by cokolwiek ciekawego tu zdziałać i pokazać) jak i obraz mieszczańskiego Rzymu (ponownie z braku miejsca nie da się za bardzo mówić o bogatej panoramie i szerokich machnięciach pędzla przy odmalowywaniu tego obrazu). Całość jest, krótka, w miarę zgrabnie napisana, raczej banalna, czasem można się było uśmiechnąć przy niektórych barwnych porównaniach, czasem narracja nieco się plątała. Efekt końcowy raczej nijaki, a o autorze pewno prędko zapomnę. Ze względu na długość można to uznać za książkę do pociągu, pozostali mogą sobie spokojnie darować.