Najnowsze artykuły
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
- ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński3
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj „Chłopaka, który okradał domy. I dziewczynę, która skradła jego serce“LubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Tadeusz Broniewski
12
6,2/10
Urodzony: 29.08.1894Zmarły: 04.01.1976
Polski architekt i historyk sztuki. Przed wojną konserwował zabytkowe kamienice w Jarosławiu, zbudował tam także Dom Żołnierza i Miejską Kasę Oszczędności. Po wojnie kierował odbudową i konserwacją m.in. kościoła św. Marii Magdaleny we Wrocławiu, kościoła parafialnego w Świętej Katarzynie i ratusza w Lubaniu, zbudował także nowy gmach Chemii Politechniki Wrocławskiej.
6,2/10średnia ocena książek autora
59 przeczytało książki autora
78 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Wrocław. Przewodnik po dawnym i współczesnym mieście
Adam Galos, Tadeusz Broniewski
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
1970
Historia architektury dla wszystkich. Czym jest architektura? Przeszłość i wspołczesność
Tadeusz Broniewski
0,0 z ocen
5 czytelników 0 opinii
1969
Historia architektury dla wszystkich. Ostatnie dwa stulecia
Tadeusz Broniewski
0,0 z ocen
6 czytelników 0 opinii
1967
Historia architektury dla wszystkich. Renesans i barok
Tadeusz Broniewski
0,0 z ocen
4 czytelników 0 opinii
1966
Historia architektury dla wszystkich. Średniowiecze
Tadeusz Broniewski
0,0 z ocen
4 czytelników 0 opinii
1964
Historia architektury dla wszystkich. Starożytność
Tadeusz Broniewski
7,5 z 2 ocen
8 czytelników 0 opinii
1963
Najnowsze opinie o książkach autora
Historia architektury dla wszystkich Tadeusz Broniewski
7,0
Solidna dawka wiedzy. Bardzo szczegółowa, co jest siłą i słabością tej pozycji. Siłą dlatego, że można z niej wiele wyciągnąć, słabością, ponieważ można łatwo utknąć na szczegółach i poczuć niemoc w zakresie zbudowania sobie "teorii ogółu". W zakresie antyku, średniowiecza, renesansu, nawet baroku nie jest to wielki kłopot. Ale kiedy przechodzimy do najnowszych prądów w architekturze, wykład przybiera w zasadzie formę opisu kolejnych dzieł architektonicznych i trudno o jakąś syntezę tego materiału, wychwycenie cech charakterystycznych danej epoce stylowej (tym bardziej, że grzęźniemy zwykle w wielu jej odmianach). Co mi trochę przeszkadzało w lekturze, to rozmieszczenie ilustracji - często na stronach poprzednich bądź następnych, co utrudniało lekturę i śledzenie wykładu. Lektura całości zabrała mi kilka miesięcy. Dawno tak się nie męczyłem z żadną książką. A to chyba dlatego, że jak przekroczyłem barok, zauważyłem, że jednak bardzo trudno będzie mi z niej wyciągnąć to, czego oczekuję (charakterystyk stylów najnowszych epok architektonicznych).