Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Muszę przyznać, że spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Pierwsza cześć książki to odpowiedz starożytnych i współczesnych filozofów na pytania zamieszczone na okładce, m.in. o wolnej woli i wegetarianizmie. Druga część to krytyka Zmierzchu, fanów sagi, bohaterów i wszystkiego, co z tym związane. Cały rozdział poświęcony jest wyższości Jane Eyre nad Zmierzchem, inny neguje powieść Meyer za niefeministyczną postawę Belli a jeszcze inny mówi o tym jakim to Edward jest beznadziejnym facetem ("zaborczym, brutalnym,(...) niezrównoważonym zboczeńcem". Natomiast Jacob przedstawiony jest jako idealny facet, którego Meyer "skrzywdziła". W książce pojawia się ostra krytyka twórczości Stephenie Meyer i jej samej. "Zmierzch i filozofię" tworzy kilku autorów, z których każdy tworzy osobne rozdziały, a ich wersje nie zgadzają się ze sobą. Znalazłam też kilka faktów, czy stwierdzeń, które zdają się przeczyć temu, jak zostało to przedstawione w Zmierzchu. Myślę, że książka nie nadaje się ani dla fanów Zmierzchu ani antyfanów.