Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Koleżanka poleciła mi tę pozycję, która rzekomo miała wpłynąć na mój sposób hodowania dzieci. Książka przeczytana, ale raczej pozostanę przy swoich metodach wychowawczych. O ile w pierwszej połowie książki autorka stara się udowodnić, iż nie ma mózgów "kobiecych" i "męskich", każdy mózg jest indywidualną mozaiką cech męskich i kobiecych, bez względu na rodzaj genitaliów. Tu pełna zgoda, to czy posiadamy męskie czy żeńskie złącze w żaden sposób nie definiuje naszego zestawu cech, uczuć, charakteru. O tyle druga połowa książki, gdzie autorka stara się zaszczepić w nas ideologię gender i wprowadza pojęcie płci kulturowo-społecznej, to już kompletny stek bzdur. Nie wiem w jaki sposób ludzkość ma wygrać zbliżające się starcie ze sztuczną inteligencją, skoro dorosłe jednostki zastanawiają się dziś czy mając penisa jest się mężczyzną, czy kobietą. A może niemężczyzną i niekobietą? Powiem tak, szkoda czasu na rozmyślania nad sprawami oczywistymi. Jeśli ktoś ma problem z ustaleniem płci dziecka, czy własnej, to polecam sprawdzony sposób. Stajemy przed lustrem, bielizna w dół i... jest penis - mężczyzna/chłopiec, brak penisa - kobieta/dziewczyna. Sprawdzona metoda, polecam. Zaoszczędzony czas można poświęcić choćby na zgłębienie teorii grawitacji kwantowej lub czegokolwiek co pchnie nas w przód.