Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fascynująca, ale i przerażająca książka o tym, jak media społecznościowe (YouTube, Facebook i Twitter) przez nieustanną żądzę rozwoju, zadowalania inwestorów i zysków przyczyniają się do amplifikacji wszelkich negatywnych zachowań społeczeństwa, snutych teorii, przekonań. Autor opisuje wieloletnie śledztwa w sprawie działań FB, YT i TT w celu wydłużania czasu spędzanego przez ludzi w danym medium, uruchamiania coraz zmyślniejszych algorytmów, które kierują naszą uwagę w stronę materiałów agresywnych, kontrowersyjnych, spiskowych. A ludzie, jak to ludzie, dają się wciągać w ten wir (króliczą norę). Twórcy mediów, co zresztą nie dziwne, zapewne przy współpracy z wieloma psychologami społecznymi, potrafią w niesłychany sposób manipulować naszą uwagą (system nagród, polubień, wzrost samooceny, zrzucanie winy na innych itd.) wykorzystywać wszelkie nasze wady i ciągoty do pokus wszelakich, powodując wzrost naszego zaangażowania w sieci. Autor w wielu miejscach odnosi się do zachowań społecznych i ich wyjaśniania, choć chciałbym w tym zakresie szerszego omówienia (bo to niezwykle ciekawe:) Zdaniem autora dzięki algorytmom kierującym użytkowników sieci do coraz to bardziej kontrowersyjnych treści, w sieci króluje hejt, który przekłada się również na realne życie. Zamieszki w Mjanmie, Indiach, Sri Lance, Niemczech, zamachy w Nowej Zelandii, USA czy Niemczech, wreszcie atak na Kapitol, były co najmniej ułatwione (o ile nie w ogóle spowodowane) przez działanie mediów społecznościowych. To co równie przerażające, to fakt, że właściciele tych mediów wiedzieli i wiedzą, jaki negatywny wpływ mają ich "dzieci" na społeczeństwo, jednak nawet nie próbują (lub robią to wyłącznie na pokaz) temu zaradzić, bowiem jeśli na drugiej szali jest czyste złoto (liczba użytkowników pomnożona przez ich uwagę i czas i przez zyski z reklam),zawsze ta szala przeważy. Pewnym zarzutem wobec książki jest to, że autor skupia się jedynie na tej jednej stronie medalu zapominając, że "do tanga trzeba dwojga" (takie jest zresztą przytoczone również w książce tłumaczenie wiceprezesa FB) i gdyby ludzie byli mądrzejsi i nie wierzyli we wszystko, co jest napisane w internecie, to nawet najzmyślniejszy algorytm nie doprowadziłby ich od materiałów o zdrowiu dzieci do przekonania, że szczepionki są wymysłem Billa Gatesa, od materiałów o tym jaka będzie jutro pogoda, do twierdzeń, że ziemia jest płaska, a ocieplenie klimatu to ściema, ani od zwykłej informacji w sprawie wyników wyborów do przekonania, że wybory zostały sfałszowane. Niemniej jednak opis działania algorytmów mediów, które jednoznacznie pchają nas w kierunkach, których sobie w pierwszej kolejności w ogóle nie życzymy, ale kończymy bezmyślnie scrollując ekran i zaczynając tracić wiarę we własne przekonania, jest absolutnie fantastyczny i absolutnie warto tę pozycję przeczytać (zamiast przeglądać FB, YT czy TT:)