(...) modlitwa jest najlepszym narkotykiem. Żaden trunek nie daje sercu takiego wesela; żaden zastrzyk morfiny nie złagodzi tak cierpień, ni...
Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać110
- Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik2
- Artykuły„Historia sztuki bez mężczyzn”, czyli mikrokosmos świata. Katy Hessel kwestionuje kanonEwa Cieślik11
- ArtykułyMamy dla was książki. Wygraj egzemplarz „Zaginionego sztetla” Maxa GrossaLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Stanisław Rembek
10
7,1/10
Urodzony: 06.07.1901Zmarły: 21.03.1985
Stanisław Rembek, ur. 6 lipca 1901 roku w Łodzi zmarł 21 marca 1985 roku w Warszawie. Z wykształcenia był historykiem. Lata 1919-1921 spędził w wojsku, z czego znaczną część jako żołnierz frontowy podczas wojny polsko-bolszewickiej. Debiutował w 1922 roku powieścią odcinkową dla młodzieży. W latach 1934-38 pracował jako nauczyciel w Radomiu i Piotrkowie Trybunalskim. Uczestnik obrony Warszawy, współpracownik prasy konspiracyjnej, nauczyciel w tajnym nauczaniu. Po wojnie mieszkał w Piotrkowie i w Warszawie. Zepchnięty na margines życia literackiego współpracował z Instytutem Wydawniczym PAX. Po 1956 roku przez jakiś czas publikował w "Kierunkach".
W 1938 roku otrzymał nagrodę Fundacji im. Franciszka Salezego Lewentala i nagrodę miasta Kalisza im. Adama Asnyka za powieść W polu, w 1945 roku nagrodę MKiS.
W 1938 roku otrzymał nagrodę Fundacji im. Franciszka Salezego Lewentala i nagrodę miasta Kalisza im. Adama Asnyka za powieść W polu, w 1945 roku nagrodę MKiS.
7,1/10średnia ocena książek autora
246 przeczytało książki autora
700 chce przeczytać książki autora
18fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Ballada o wzgardliwym wisielcu oraz dwie gawędy styczniowe
Stanisław Rembek
7,2 z 69 ocen
219 czytelników 16 opinii
2023
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Uczonego i pełnego starej kultury Piłata za to, że prawie u schyłku swojego żywota zapytał: "Co to jest prawda?" - ściga nienawiść i wzgarda...
Uczonego i pełnego starej kultury Piłata za to, że prawie u schyłku swojego żywota zapytał: "Co to jest prawda?" - ściga nienawiść i wzgarda pokoleń, a rządy dusz objęli rybacy - analfabeci z jakiegoś zapadłego i zacofanego kraiku.
2 osoby to lubiąNajbardziej zimny i opanowany człowiek musi się niekiedy mylić – maszyna ma zawsze rację. Nie zna strachu, nie ma nerwów i namiętności.
Najbardziej zimny i opanowany człowiek musi się niekiedy mylić – maszyna ma zawsze rację. Nie zna strachu, nie ma nerwów i namiętności.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Nagan Stanisław Rembek
7,2
Oj, chyba zaczynam. mieć przesyt prozy, Rembeka. Przeczytawszy kilka jego książek podrząd, zaczynam dostrzegać, pewien schematyzm w tworzeniu bohaterów i fabuły. Zamiłowanie do scen krwawych i brutalnych, fabuły smutnej i ponurej, usiłującej zdołować czytelników, nawet za cenę, artystycznej prawdy. Niemniej, uważam ,,Nagan'' za najlepszą powieść, Rembeka. Lepszą, niż okrzyczane ,,W polu''. Książkę, czyta się znakomicie, dzięki świetnej kompozycji. Brak tutaj, dłużyzn, przestojów akcji. Nawet często krytykowany wątek romansowy, w swym ckliwym erotyzmie, niezbyt odbiega, od ówczesnych standardów literackich, tak w prozie zagranicznej, jak polskiej. Całościową ocenę, zaniża zakończenie utworu, które mi się zupełnie nie podobało.
Wianek Malwiny Stanisław Rembek
6,0
Piękna Malwina, zostaje wydana, wbrew swej woli, za Moskala. Odmawia z nim pożycia małżeńskiego, pozostając dziewicą. Mąż, 29 letni oficer kirasjerów podolskich, rozczytany w romantycznych poetach, bujający w obłokach, beznadziejnie zakochany w żonie, były dekabrysta, zastanawia się nawet nad samobójstwem. Zapewne wie, iż Malwina, kocha się w swym przyrodnim bracie, a także podziwia, oficera polskich ułanów. Mężczyzna, nieopatrznie zwierza się ze swych problemów, swemu rozpustnemu, blisko pięćdziesięcioletniemu wujowi, generałowi, który gwałci Malwinę.
Dziewczyna, poprzysięga zemstę, korzystając ze swych stosunków z Moskalami, ma zostać polską agentką, przekazującą, podczas powstania listopadowego, rodakom informacje o wrogu. Pech chce, iż jako, żona oficera rosyjskiego, sama zostaje posądzona o zdradę kraju.
Książka, pozostała niedokończona, prawdopodobnie z powodów cenzury komunistycznej, Autor, stracił nadzieje na jej wydanie i zarzucił dzieło. O niedopisanych fragmentach, dowiadujemy się ze scenariusza przebiegu akcji, który, pisarz sporządził.
Wielka szkoda, iż dzieło to zostało niedokończonym, gdyż, napisane fragmenty, mają czar prawdziwego arcydzieła, na miarę ,,Przeminęło z wiatrem'', na którego, głównej bohaterce, Rembek, wzorował, swoją piękną i dzielną, Malwinę.