Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jakoś niespodziewanie mnie ta książka wciągnęła. Szybko się czyta, temat bardzo ciężki, bo to przecież głównie ludobójstwa, ale jednocześnie lekki. Jest kilka powtórzeń i pomyłek językowych, ale to nic wielkiego. Oczywiście, rola Polski w tym wszystkim ograniczona do niezbędnego minimum dla obcokrajowca, nawet nie było nic to zniszczeniu Warszawy po Powstaniu, a przecież jest to jedna z największych zbrodni wojennych drugiej wojny światowej. Jednakże książka jest sprawiedliwa, autorki nie są stronnicze i nie usprawiedliwiają niczego. To duży plus. Nie potrzeba czytać horrorów. Ta książka to jeden wielki horror historii ludzi, który wydarzył się naprawdę, czego dowieść może poniższy fragment: "Podobno z braku czasu zabójcy kazali ludziom stawać parami obok siebie, aby jedna kula mogła zabić dwie osoby. Innych bito łopatami. Wielu, w tym dzieci, najprawdopodobniej pochowano żywcem." Nic więcej pisać nie trzeba...