Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli szanujecie swój wolny czas, jeśli nawet lubicie uniwersum Star Wars, ale także dobrą historię i wreszcie – jeśli nie jesteście tak naiwni jak ja, by wierzyć, że ta historia rozkręci się po kilkudziesięciu czy nawet kilkuset stronach – nie czytajcie tego. Styl jest bardzo toporny, co może być winą tłumaczenia lub samego oryginału. Brakuje mu polotu, a powtórzenie goni powtórzenie – czasem imienia „Vader” używa się kilka razy w jednym krótkim akapicie. Wyrostki Twil’leków raz są określane mianem „ogonów”, by ni stąd ni zowąd po kilkudziesięciu stronach stać się „lekku”. W historii tej nie ma emocji, nie ma czegokolwiek poza niezbyt porywającą i przewidywalną akcją. Dodam jeden punkt do jedynki za parę dobrych zdań o wewnętrznej walce Vadera z jego ciężarem.