Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To jest jeden z tych „białych kruków”, których nie da się kupić w księgarni za rogiem. Wydawcą jest mąż autorki i książkę można dostać jedynie bezpośrednio u nich, zamawiając ją przez pocztę elektroniczną. Pozycja ta jest czymś w rodzaju pamiętnika, a raczej brudnopisu autorki. Rozdziały nie są ze sobą ściśle powiązane, brakuje w nich chronologii, język jest potoczny z olbrzymią ilością powtórzeń, dziwnych konstrukcji itd. W zasadzie przez całą książkę przewija się jedna myśl: „widzieć w sobie i w innych świetlistą iskrę” tj. wartość, szanować innych ludzi. Bez problemu można byłoby całość skrócić do 10 stron (ale tym razem napisanych porządnie).