Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W tej książce każdy drobiazg ma znaczenie: złoty ząb, lampka wina, ciepłe bułeczki, piżama i łyżka wypełniona zupą cebulową, która nie może dostać się do ust. Narracja jest nietuzinkowa a bohaterowie pokazani w różnych okresach czasu, przedstawieni jak w kadrach filmowych. Sceny z życia, kalejdoskop, mozaika, patchwork. Krótkie urywki i jednocześnie głębsza analiza. Wszystkie postacie charakteryzuje miłość do sztuki, szukanie siebie, swojego miejsca we wszechświecie i kryzys niedoświadczonej młodości lub wieku średniego. Losy Sigrid, Linnei, Triny, Kåre, Roberta i Vigga splatają się i rozplatają po to by za jakiś czas znów się minąć w liniach czasu. Ironiczny narrator wnika w samotność głównych bohaterów. Banalne problemy a jak pięknie, melancholijnie, inteligentnie z jednoczesnym przymrużeniem oka przedstawione przez Autorkę. Nie każdemu jednak książka przypadnie do gustu. Specyficzny typ narracji niektórych może zniechęcić. Mnogość cytatów z Dantego, taka prawdziwa wiwisekcja bohaterów nie każdego zachwyci i skłoni do refleksji. Poza tym sama historia jest na dobrą sprawę smutna momentami nawet bardzo. Ale czy życie jest zawsze wesołe i daje nam to, czego od niego oczekujemy? Szczególnie, że życie to tylko mrugnięcie gwiazd na niebie. Uważam, że warto się zapoznać z „Czekaj, mrugaj” by wyrobić sobie opinię. Dziękuję Wydawnictwu Pauza za możliwość zapoznania się z książką!