Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jak książka, nie najgorsza choć *** nie urywa. Ciekawe jest jednak to, jak nawet z syna sowieckiego dysydent i człowieka żyjącego już na Zachodzie wychodzi mimowolnie i chyba nieświadomie (?) wielkorosyjskość. Bo nie wierzę, by pan Turchin nie był świadom różnicy między Rusią Kijowską a późniejszą Rosją, która to Rosja wyrosła z Księstwa Moskiewskiego, a z Kijowem nie miała wiele wspólnego. Różnica cywilizacyjna i kulturowa między nimi jest zasadnicza. Ale Turchin co i rusz nazywa Księstwo rosyjskim i niczym Putin uważa pewnie tym samym Ukrainę za taką część świętej Matuszki. Wzruszające są też jego opisy rozwoju państwa moskiewskiego. Ot, wytyczyło sobie granice, ale chłopi (wyjątkowo wolni i samodzielni, jak to na wschodzie) zaczęli osiedlać się poza nią i trzeba ich było bronić granicę tę znowu przesuwając. Siła wyższa, nic nie poradzisz. Zresztą., do dziś ten argument ma się dobrze, bo czyż nie Rosjan "broni" Rosja dziś na Ukrainie? Słowem: spodziewałem się, że autor wzniesie się ponad wyuczone formułki, ale cóż...