Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka o relacjach międzyludzkich w zespołach technicznych, która nie wiadomo po co została napisana. Materiałów na ten temat jest dość, więc trzeba się naprawdę postarać, aby zignorować istniejącą literaturę i wypchnąć na rynek odklepane to samo co już było, tylko z nową okładką. No, nie do końca -- autorzy stwierdzili, że doświadczenie im mówi, iż w końcu znaleźli świetny kompromis między indywidualnymi gabinetami, a openspacem -- mają nim być 12-osobowe pokoje, do których każdy pracownik otrzymałby słuchawki wygłuszające. Chyba wyłącznie razem z zapasem LSD na cały rok. Treści dużo nie ma, więc dostajemy w formie wypełniacza gigantyczne, śmieszne (?) obrazki oraz pod koniec książki ni z tego ni z owego poradnik na co zwracać uwagę pisząc programy jeśli chodzi o UX. Tu także odklepywanie dobrze już znanych prawideł (jak można udać, iż książka „Nie każ mi myśleć” nie została napisana?!). Pozycja wtórna na wskroś, w bibliografii znajdują się odniesienia do starych klasyków, a pominięto nowszych autorów np. Joela Spolsky'ego. Może gdyby autorzy zapoznali się choćby z jego blogiem sprzed 2 dekad (jak ten czas leci),to doszliby do wniosku, iż nie mają o czym pisać. Rok temu zacząłeś/aś pracę na stanowisku technicznym -- możesz kupić przeczytać/kupić. Pracujesz od 20 lat (i trzymasz rękę na pulsie) -- możesz zignorować, zaoszczędzisz czas/pieniądze.