Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie spodziewałam się, że opowiadania o Wenecji aż tak przypadną mi do gustu. Każde było inne, każde na innym poziomie, a prawie wszystkie zrobiły na mnie wrażenie. Krótkie historie o mieście, a raczej o ludziach, pokazywały tak naprawdę odcienie człowieczeństwa, oczywiście te niepolukrowane, a Wenecja była tu tylko tłem. Bardzo cenię książki, w kórych bez ogródek obnaża się ludzkie dusze, w których natura bierze górę i nie można udawać, że coś jest inne niż się wydaje. Kilka zakończeń tych opowieści mnie zaskoczyło, parę było przewidywalnych. Doceniam, że zbiór był zróżnicowany i na różnym poziomie, bo przynajmniej nie czułam się znużona. Polecam serdecznie nawet tym, którzy jak ja nie są fanami Wenecji ani Włoch.