Najnowsze artykuły
- ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać3
- ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
- Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński27
- ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Popularne wyszukiwania
Polecamy
David R. Begun
1
7,0/10
Pisze książki: popularnonaukowa
Paleontolog, absolwent University of Pennsylvania. Wykłada na Uniwersytecie w Toronto. W centrum jego zainteresowań znajduje się pochodzenie i ewolucja człowieka.
7,0/10średnia ocena książek autora
28 przeczytało książki autora
60 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Prawdziwa planeta małp. Nowa historia człowieka
David R. Begun
7,0 z 20 ocen
86 czytelników 8 opinii
2017
Najnowsze opinie o książkach autora
Prawdziwa planeta małp. Nowa historia człowieka David R. Begun
7,0
W miarę upływu lat i kolejnych odkryć okazało się, że droga ewolucji małp człekokształtnych, w tym również nasza, jest o wiele bardziej skomplikowana niż pierwotnie zakładano. Przekonać się o tym można podczas lektury tej właśnie książki. Autor pisze o swoich doświadczeniach na polu paleoantropologii, nowych znaleziskach, a także prezentuje własne poglądy. Jednym z nich jest teza, wedle której przodkowie ludzi nie wywodzą się z Afryki, ale z Europy.
Trzeba przyznać, że pod względem merytorycznym jest to naprawdę solidna pozycja. Dodatkowym atutem jest fakt, iż przetłumaczył ją Marcin Ryszkiewicz, a więc osoba, która zna się na temacie. Begun prezentuje dokładnie znalezione okazy, klasyfikację hominoidów (czyli wszystkich małp człekokształtnych),opisuje metody badawcze, a także wyjaśnia jak wiele naszych cech, np. struktura zębów, budowa mózgu czy wyprostowane ciało wywodzi się z biologii naszych odległych przodów. Natomiast jeśli chodzi o fascynujący sposób przekazywania wiedzy, to z tym jest już nieco gorzej. Autor niewątpliwie jest pasjonatem i kocha swoją pracę, ale nie zawsze potrafi to przekazać tak, by wciągnąć czytelnika. Momentami ogarniało mnie nieznaczne znużenie, np. podczas czytania dosyć szczegółowych analiz kości, kosteczek czy zębów.
W ogólnym rozrachunku "Prawdziwa planeta małp" jest książką zdecydowanie wartościową, z której można dowiedzieć się wielu interesujących rzeczy. Mnie osobiście uświadomiła, jak bardzo paleontologia opiera się na spekulacjach. Naukowcy potrafią opisywać nowe taksony na podstawie pojedynczych okazów, a nawet i jednego zęba. Potem okazuje się, że to jednak nie nowy gatunek, ale efekt np. dymorfizmu płciowego i całą systematykę trzeba poprawiać. Jedyna rada, jak mówi Begun, to mieć otwarty umysł, nie trzymać się kurczowo swoich przekonań, a przede wszystkim zwracać uwagę na dowody.
https://wporywienatchnienia.blogspot.com/2018/07/prawdziwa-planeta-map-nowa-historia.html
Prawdziwa planeta małp. Nowa historia człowieka David R. Begun
7,0
Przyzwyczailiśmy się, by traktować Afrykę, jako kolebkę życia, z której przodkowie człowieka wyruszyli na pogrom planety. Rozrzut danych w paleoantropologii przypomina trochę rozkład materii we wszechświecie, sporo jednak wskazuje, że mógł nam się przydarzyć trwający kilka milionów lat epizod z kierunkiem odwrotnym, a najważniejsze cechy homininów, jak duży mózg czy brachiacyjny sposób lokomocji są Made in Europe i powstały w czasach, kiedy w Afryce brak jest w zapisie kopalnym człekokształtnych rówieśników. Następnie dopiero, kiedy w Europie zrobiło się zimno jakiś okołodriopitekowy wspólny przodek ludzi, szympansów, goryli i bonobo powędrował z powrotem na południe, promieniując na Czarnym Lądzie w znajome nam dziś gatunki (plus kilka znanych tylko z zapisu kopalnego).
W przeszłości ruch jest… - parafrazując Mistrza Yodę. Najbardziej podobała mi się historia o ramapitekach, długo lansowanych jako homininy, czyli przodkowie wszystkich ludzi, które okazały się ostatecznie samicami siwapiteków – bocznej linii naszego drzewa życia. W zmagania z odsłanianiem zamierzchłej przeszłości przodków gatunku ludzkiego sporo też wniosła genetyka (np. ciekawe, że szympans i goryl są znacznie bliżej spokrewnione z ludźmi niż z orangutanem). Mam nadzieję, że kolejne znaleziska pozwolą odsłonić wszystkie tajemnice, skoro: „𝘋𝘳𝘻𝘦𝘸𝘰 𝘻̇𝘺𝘤𝘪𝘢 𝘰𝘬𝘢𝘻𝘢ł𝘰 𝘴𝘪𝘦̨ 𝘬𝘳𝘻𝘦𝘸𝘦𝘮 𝘰 𝘱𝘭𝘢̨𝘵𝘢𝘯𝘪𝘯𝘪𝘦 𝘨𝘢ł𝘦̨𝘻𝘪, 𝘻 𝘬𝘵𝘰́𝘳𝘺𝘤𝘩 𝘵𝘳𝘶𝘥𝘯𝘰 𝘸𝘺𝘱𝘳𝘰𝘸𝘢𝘥𝘻𝘪𝘤́ 𝘫𝘦𝘥𝘯𝘰𝘻𝘯𝘢𝘤𝘻𝘯𝘦 𝘴𝘤𝘦𝘯𝘢𝘳𝘪𝘶𝘴𝘻𝘦”.
I jeszcze dwa cytaty:
„𝐿’ℎ𝑜𝑚𝑚𝑒 𝑓𝑜𝑠𝑠𝑖𝑙𝑒 𝑛’𝑒𝑥𝑖𝑠𝑡𝑒 𝑝𝑎𝑠” (𝘤𝘻ł𝘰𝘸𝘪𝘦𝘬 𝘬𝘰𝘱𝘢𝘭𝘯𝘺 𝘯𝘪𝘦 𝘪𝘴𝘵𝘯𝘪𝘦𝘫𝘦)” – Georges Cuvier, ojciec współczesnej paleontologii
„𝘞 𝘴𝘸𝘰𝘫𝘦𝘫 𝘳𝘰𝘻𝘱𝘳𝘢𝘸𝘪𝘦 𝘥𝘰𝘬𝘵𝘰𝘳𝘴𝘬𝘪𝘦𝘫 𝘶𝘻𝘯𝘢ł𝘦𝘮 𝘳𝘶𝘥𝘢𝘱𝘪𝘵𝘦𝘬𝘢 𝘻𝘢 𝘴𝘺𝘯𝘰𝘮𝘪𝘮 (𝘭𝘶𝘣 𝘣𝘭𝘪𝘴𝘬𝘪 𝘳𝘰𝘥𝘻𝘢𝘫) 𝘥𝘳𝘪𝘰𝘱𝘪𝘵𝘦𝘬𝘢 [..] 𝘖𝘴𝘵𝘢𝘵𝘯𝘪𝘰 𝘱𝘰𝘸𝘳𝘰́𝘤𝘪ł𝘦𝘮 𝘥𝘰 𝘪𝘥𝘦𝘪, 𝘻̇𝘦 𝘴𝘢̨ 𝘵𝘰 𝘫𝘦𝘥𝘯𝘢𝘬 𝘥𝘸𝘢 𝘰𝘥𝘳𝘦̨𝘣𝘯𝘦 𝘳𝘰𝘥𝘻𝘢𝘫𝘦…” – David R. Begun, autor