Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspaniały debiut Krzysztofa Łagojdy – doktoranta w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Tematem przewodnim są relacje osób najbliżej powiązanych z zamordowanymi w Katyniu oficerami. Autor postanowił przeprowadzić szereg wywiadów z członkami Dolnośląskiej Rodziny Katyńskiej i napisać swoje dzieło metodą historii mówionej, tzw. oral history. W ten sposób wydarzenia historyczne stanowią jedynie tło dla opowieści ostatnich już świadków Zbrodni Katyńskiej. Dzięki takiemu zabiegowi książka jest do głębi autentyczna, poruszająca i niejednokrotnie skłania do smutnej zadumy. Krzysztof Łagojda zadał sobie trud porozmawiania o bolesnej przeszłości z najbliższymi oficerów rozstrzelanych wiosną 1940r. przez NKWD. Dla tych osób oznaczało to wydobycie z pamięci traumatycznych wspomnień, ale jednocześnie powodowało radość z powodu chęci pielęgnowania pamięci o tak ważnych dla nich wydarzeniach. Książka napisana jest w sposób niezwykle przystępny. Świetnie nada się do lektury zarówno dla znawców tematu, jak i dla osób dopiero zgłębiających wiedzę o wydarzeniach w Katyniu. Poprzez odpowiednio zastosowaną chronologię czytelnik może prześledzić, jak rodziny wywiezionych do ZSRS oficerów przeżywały rozłąkę na różnych etapach wojny i po jej zakończeniu, jak długo tliła się nadzieja na powrót mężów i ojców, z jakimi problemami przyszło się zmierzyć owdowiałym żonom i osieroconym dzieciom. Jedyną kwestią, do której mogę mieć negatywne uwagi, jest warstwa edytorska - w niej niestety pojawiają się liczne błędy, ale o to nie można winić autora, a osobę przeprowadzającą korektę tekstu. Nie jest to zresztą najistotniejszy problem dla publikacji tego typu, w której liczy się przede wszystkim treść historyczna. A merytorycznie książka jest poprowadzona genialnie. "Życie w cieniu śmierci" to rewelacyjny debiut Krzysztofa Łagojdy. Jeżeli tak zapowiada się początek jego kariery naukowej, nie pozostaje nic innego, jak czekać na kolejne prace. Ukłony dla autora.