Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak widać książka trochę zapomniana, a może literatura wspomnieniowa sprzed lat nie cieszy się aż taką popularnością? W zawierusze dziejowej postać profesora Bujwida trochę zniknęła z powszechnej świadomości Polaków, a przecież był to zasłużony bakteriolog, założyciel pierwszej stacji szczepień w tej części Europy. Krzywdząca ocena, bo poza osiągnięciami naukowymi, równie umiejętnie władał piórem. W przeciwieństwie do wielu późniejszych pozycji pamiętnikarskich, ten dziennik jest całkiem interesująco spisany. Początkowo przybiera formę listów do zmarłej żony, a następnie systematycznych zapisków. Widać w nim też pewną gorycz, wynikającą z konfliktu z krakowskim środowiskiem uniwersyteckim oraz systematycznego pogarszania się stanu zdrowia. Odszedł po cichu, prowadząc notatki niemal do ostatniej chwili. Interesująca pozycja, choć może zbyt hermetyczna dla większości czytelników.