Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam słabość do biografii. I do ludzi z poczuciem humoru. Obie te słabości znalazły zaspokojenie w tej książce. Po pierwsze - cała ekipa świętych dominikańskich i - nazwijmy ich - "zaprzyjaźnionych" oraz związane z nimi opowieści z akcentem na tzw. anegdoty. Po drugie - na każdej stronie pojawiał się uśmiech lub wybuch śmiechu. I to zarówno z tekstów autorki, w której pełno ciepło-żartobliwych i ironicznych sformułowań, jak i z towarzyszących książce rysunków dominikanina Tomasza Rojka. Przed oczami zostanie mi wizja św. Jacka biegającego po dachu ze świetlnym mieczem w ręku. I spodobało mi się wyzwanie intelektualne, jakie stawia przede mną autorka za pomocą żartobliwej ironii. Bez tego dystansu można by pomyśleć, że czasami jest negatywnie nastawiona do danego wydarzenia. A tu okazuje się, że można zażartować bez dodatku emotikonu ;)