Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najbardziej drażniącym aspektem tego tytułu są sztuczne zapychacze, w postaci kart z rozpiskami członków przedstawienia teatralnego. Rozumiem, że trzeba dobić odpowiednią liczbę słów, żeby książkę można było nazwać powieścią. Nie tędy jednak droga. Jedna z zasad pisarskiego rzemiosła mówi "mniej, często znaczy lepiej" i tutaj tego zabrakło. Takie wypełniacze tylko zniechęcają do czytania. No i ta "klątwa". Młodzi bohaterowie okazali się bardziej przesądni niż postacie z "Nędzników", a niby tacy nowocześni. Główny powód problemów protagonistki był baaaaardzo naciągany. PS. Na moją ocenę nie ma wpływu to, że uważam, iż nikt, nigdy nie powinien zrobić ze wspaniałego dzieła W. Hugo spektaklu muzycznego (blleee).