Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Dziecięca matematyka - dwadzieścia lat później. Książka dla rodziców i nauczycieli starszych przedszkolaków" to uzupełnienie tytułu sprzed dwudziestu lat, jak wskazuje sam tytuł. Zawiera bardzo cenne informacje dotyczące rozwoju umysłowego dzieci w zakresie pojęć matematycznych. Rozdziały nie mają tu przypadkowej kolejności, bowiem bez osiągnięcia jednego etapu w rozwoju umysłowym - dziecko nie osiągnie sukcesu w kolejnym, np. bez kształtowania orientacji przestrzennej, nie ma co przechodzić do rytmów; bez rytmów nie ma sensu rozpoczynać liczenia... itd. Książka jest napisana prostym, przystępnym językiem. Autorki podają propozycje zabaw umożliwiających dziecku rozwój w określonym zakresie, bo przecież dzieci najlepiej uczą się przez ZABAWĘ, a w zabawie DZIAŁAJĄ. Moim zdaniem to obowiązkowa lektura dla każdego nauczyciela - naprawdę można z niej dużo wynieść. Rodzice z kolei mogą sobie wiele uświadomić, zamiast denerwować się, że opanowanie pewnych umiejętności przez dzieci zajmuje sporo czasu. Przykład? Czasem wkurzamy się, że dziecko nie potrafi liczyć mimo wielu ćwiczeń, a okazuje się, że aby się nauczyło, potrzebuje nawet kilku tysięcy prób w tym zakresie. Nieźle, co? "Dziecięca matematyka..." pokazuje jeszcze jedną, trochę smutną prawdę. Nasz system edukacyjny, różne przewodniki nie są często dostosowane do wymagań umysłowych dzieci; za wszelką cenę chce się pewne kwestie przyspieszyć, przez co ta matematyka wielu osobom kojarzy się głównie z niepowodzeniami, czy rozczarowaniem... Ale to taka moja opinia i widzę, że wymaga się coraz więcej, zamiast zwolnić i dać dzieciom czas....